Αλεξάνδρεια - Γ.Κότσιρας, Α.Πρωτοψάλτη

                                                                          

       Ο αλεξανδρινός ο καθαρός ο ουρανός
στον έρωτα είναι σαν διαμάντι ανθεκτικός
κι όπως καθρεφτίζεται στη θάλασσα ζεστός
λες γιασαλάμ να κι ένας άξιος μισθός

Βρε γιασαλάμ πού να το φανταστώ
τόσο γλυκό το φθινόπωρο αυτό
τούτος ο ουρανός ο φθινοπωρινός
είναι ο αυθεντικός ο αλεξανδρινός

Το ένα μου λιμάνι είναι δυτικό
το άλλο το παλιό ανατολικό
έχω αεροδρόμιο στο βοριά
κι ένα αρχαίο φάρο προς το νοτιά

Ναι ο ουρανός ο καθαρός ο αυθεντικός
στην Αλεξάνδρεια είναι τόσο ανθεκτικός
που όταν σκάει το κύμα δυνατά στο Κάιτ Μπέι
παντάν παντάν βρε γιασαλάμ ο έρωτας λέει

Γιασαλάμ θα πει τόσα χώρεσα
που το δαίμονά μου συγχώρεσα
για όλα του τα πάθη τα άγρια
γιασαλάμ θα πει Αλεξάνδρεια

Το σεντόνι - Γ.Κότσιρας

    Έχω το σεντόνι σου, το σεντόνι σου
Το `χω να με σκεπάζει
Κι είναι η νύχτα θάλασσα, η νύχτα θάλασσα
Που στα βαθιά με φωνάζει

Μέρες ξημέρωσαν, τα δύσκολα πέρασαν
Μα ο νους μου πίσω γυρνάει
Φταίει το σεντόνι σου, το σεντόνι σου
Που το άρωμά σου κρατάει

Δε μετανιώνω, δε σου θυμώνω
Μα αναρωτιέμαι που να `σαι
Μακριά μου τι φοράς
Όταν κοιμάσαι

Γύρω μου πράγματα, σκισμένα γράμματα
Σκόρπια από δω και από κει
Γίνονται θαύματα
Μα στ' άψυχα πράγματα
Τι μπορεί να σωθεί

Θα το παλέψω, θα ξαναπιστέψω
Μα λόγο πια δεν κρατώ
Φταίει αυτό το όχι σου
Γι' αυτό το όχι σου
Όλα τ' αρνιέμαι εγώ

Δε μετανιώνω, δε σου θυμώνω
Μα αναρωτιέμαι που να `σαι
Μακριά μου τι φοράς
Όταν κοιμάσαι

Έχω το σεντόνι σου, το σεντόνι σου
Σύννεφο που με τυλίγει
Παίζω το τραγούδι σου, το τραγούδι σου
Μα ο ουρανός δεν ανοίγει

Δε μετανιώνω, δε σου θυμώνω
Μα αναρωτιέμαι που να `σαι
Μακριά μου τι φοράς
Όταν κοιμάσαι

Δε μετανιώνω
Μα όταν κρυώνω, αναρωτιέμαι που να `σαι
Μακριά μου τι φοράς
Όταν κοιμάσαι