Μανώλης Λιδάκης είναι τραγουδιστής του λαϊκού και
έντεχνου τραγουδιού. Γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης το έτος 1961 και άρχισε
να ασχολείται με την μουσική από τα εννέα του χρόνια και κάνει σπουδές στην
κιθάρα και στα πνευστά. Από το 1970 έως το 1977 συμμετείχε στη φιλαρμονική του
Ηρακλείου, παίζοντας εμφώνιο και τρομπέτα. Το 1982 πηγαίνει στην Αθήνα όπου
παίρνει μέρος στην τηλεοπτική εκπομπή « να η ευκαιρία », η οποία και γίνετε το
μέσο για την υπογραφή του πρώτου του συμβολαίου με δισκογραφική εταιρεία.
Είχα μια αγάπη μια φορά που 'μοιαζε λίγο
στη θλίψη μόνο με τη φτωχογειτονιά
εκεί που η σκέψη ακροπατεί σαν το φονιά
για να τη δει απ' τη γωνιά
πώς να ξεφύγω
Μοιάζουν οι δρόμοι μας σπαθιά που συναντιούνται
μέσα στη νύχτα και ραΐζουν τη σιωπή
αίμα στ' αχείλι και στο βλέμμα αστραπή
πες μου ποιο στόμα να τα πει
και πώς ξεχνιούνται
Τ' όνειρο μικρή σαν χαθώ νωρίς
κάμε φυλαχτό για να το φορείς
ράψε δυο πουλιά με κλωστή χρυσή
τό 'να να 'μαι εγώ, τ' άλλο να 'σαι εσύ.
Πέρασε κόσμε κι η παράσταση θ' αρχίσει
και θα τα πούμε σα δυο φίλοι γκαρδιακοί
που σμίξανε κάποια θλιμένη Κυριακή
σε μια ταβέρνα ερημική
κι έχουν μεθύσει
Άσπρο πουκάμισο θα βάλω απόψε πάλι
να πέσει απάνω του σαν ταύρος ο καιρός
δώσε μου μάνα την ευκή να βγώ γερός
πόλεμος είναι και χορός
και παραζάλη
Τ' όνειρο μικρή σαν χαθώ νωρίς
κάμε φυλαχτό γιά να το φορείς
ράψε δυο πουλιά με κλωστή χρυσή
το 'να να 'μαι εγώ, τ' άλλο να 'σαι εσύ.
στη θλίψη μόνο με τη φτωχογειτονιά
εκεί που η σκέψη ακροπατεί σαν το φονιά
για να τη δει απ' τη γωνιά
πώς να ξεφύγω
Μοιάζουν οι δρόμοι μας σπαθιά που συναντιούνται
μέσα στη νύχτα και ραΐζουν τη σιωπή
αίμα στ' αχείλι και στο βλέμμα αστραπή
πες μου ποιο στόμα να τα πει
και πώς ξεχνιούνται
Τ' όνειρο μικρή σαν χαθώ νωρίς
κάμε φυλαχτό για να το φορείς
ράψε δυο πουλιά με κλωστή χρυσή
τό 'να να 'μαι εγώ, τ' άλλο να 'σαι εσύ.
Πέρασε κόσμε κι η παράσταση θ' αρχίσει
και θα τα πούμε σα δυο φίλοι γκαρδιακοί
που σμίξανε κάποια θλιμένη Κυριακή
σε μια ταβέρνα ερημική
κι έχουν μεθύσει
Άσπρο πουκάμισο θα βάλω απόψε πάλι
να πέσει απάνω του σαν ταύρος ο καιρός
δώσε μου μάνα την ευκή να βγώ γερός
πόλεμος είναι και χορός
και παραζάλη
Τ' όνειρο μικρή σαν χαθώ νωρίς
κάμε φυλαχτό γιά να το φορείς
ράψε δυο πουλιά με κλωστή χρυσή
το 'να να 'μαι εγώ, τ' άλλο να 'σαι εσύ.