Ο Γιώργος Μούτσιος, γεννήθηκε στην Καλαμάτα το 1932.
Έφυγε από κοντά μας τον Ιούλιο του 2012.
Ήταν Έλληνας ηθοποιός του θεάτρου, του κινηματογράφου και της τηλεόρασης,
θιασάρχης, σκηνοθέτης και ερμηνευτής κλασικού τραγουδιού της Εθνικής Λυρικής
Σκηνής. Η αγάπη του για την τέχνη φάνηκε πολύ νωρίς παρασύροντας και τις δύο
αδελφές του, Σοφία και Μαρία Μουτσίου. Σπούδασε αρχικά μουσική και τραγούδι
και θέατρο στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Ωδείου.
Πρώτη του εμφάνιση στη θεατρική σκηνή την είχε κάνει σε ηλικία 19 ετών σε μια
παράσταση αρχαίου δράματος "Οιδίπους Τύραννος" του Σοφοκλή με το Εθνικό Θέατρο. Συμμετείχε ως μέλος του χορού, όταν το έργο ανεβάστηκε στους Δελφούς, στην Επίδαυρο και σε περιοδεία στο
εξωτερικό.
Επίσης με το Εθνικό Θέατρο έλαβε μέρος στο Φεστιβάλ των Εθνών στοΠαρίσι. Συνολικά εμφανίστηκε σε 8 έργα που ανεβάστηκαν από το Εθνικό Θέατρο με τελευταίο την "Απαγωγή της Σμαράγδως" το 1955. Σημαντικότερη απ΄ όλες στη συνέχεια θεατρικές του παραστάσεις που αποτέλεσε και σταθμό στην ανάδειξή του ήταν όταν δίδαξε και τραγούδησε σε μουσική Μ. Χατζιδάκι στις "Όρνιθες" του Αριστοφάνη σε σκηνοθεσία Κάρολου Κουν από το Θέατρο Τέχνης το 1960 που έμεινε και ιστορική, ενώ συμμετείχε και στον δίσκο του Μ. Χατζιδάκι "Κύκλος του CNS". Γενικά στο θέατρο εργάστηκε τόσο ως ηθοποιός όσο και ως θιασάρχης.
Επίσης με το Εθνικό Θέατρο έλαβε μέρος στο Φεστιβάλ των Εθνών στοΠαρίσι. Συνολικά εμφανίστηκε σε 8 έργα που ανεβάστηκαν από το Εθνικό Θέατρο με τελευταίο την "Απαγωγή της Σμαράγδως" το 1955. Σημαντικότερη απ΄ όλες στη συνέχεια θεατρικές του παραστάσεις που αποτέλεσε και σταθμό στην ανάδειξή του ήταν όταν δίδαξε και τραγούδησε σε μουσική Μ. Χατζιδάκι στις "Όρνιθες" του Αριστοφάνη σε σκηνοθεσία Κάρολου Κουν από το Θέατρο Τέχνης το 1960 που έμεινε και ιστορική, ενώ συμμετείχε και στον δίσκο του Μ. Χατζιδάκι "Κύκλος του CNS". Γενικά στο θέατρο εργάστηκε τόσο ως ηθοποιός όσο και ως θιασάρχης.
Αερικό Αερικό λένε την κόρη που αγαπώ
Αερικό Αερικό λένε την κόρη που αγαπώ
Βγήκα στο δρόμο μια βραδιά
κι είδα να παίζουν τα παιδιά
μα πιο ψηλά στον ουρανό
έπαιζε ένα άστρο μακρινό
Αερικό Αερικό λεν το λουλούδι που αγαπώ
Πήγα και βρήκα χρυσικό
για δαχτυλίδι μαγικό
μα ήταν το δάχτυλο μικρό
και το χαμόγελο πικρό
Αερικό Αερικό λένε τα μάτια που αγαπώ
Τώρα θα ανάψω μια φωτιά
στα κυπαρίσσια του νοτιά
και στην ψηλότερη κορφή
θα σ' έχω μάνα κι αδερφή
Αερικό Αερικό λεν την αγάπη που αγαπώ