Μου λες ο κόσμος μόνο φταίει
Καινούργιο θα ψάξεις να βρεις
Συνέχεια ψέμματα σου λέει
Μα επιμένεις να κοιμάσαι
Με όσα δε θες και μισείς
Αντί να ονειρευτείς...
Πες μου τι είναι αυτό που σου λείπει
Κι όλο κλαις κι όλο λυπάσαι
Διάλεξες τον δρόμο τον πιο σκοτεινό
Τ’άγρια βουνά και τους δράκους
Να κοιτάς, μα μη φοβάσαι
Πάντα η δυσκολία κι η αξία
Θα χουν ίδιο Θεό
Αν δεν το θέλεις, δε θα γίνει
Ή όταν σε βρει θα ναι αργά
Κι όσο το σπρώχνεις, θα σε αφήνει
Όμως το εύκολο ήταν πάντα
Η πιο επικίνδυνη απ’όλες ψευτιά
Μην την πιστεύεις πια...