Έχω ξεχάσει το όνομα μου - Φίλιππος Πλιάτσικας, .Ελευθερία Αρβανιτάκη

Οι νύχτες όλο πιο συχνά θα πλησιάζουνε
όταν εσύ θα περιμένεις να χαράξει
και το πρωί που οι πλατείες θα αδειάζουνε
δε θα υπάρχει πια κανείς να σε κοιτάξει.

Είναι οι άνθρωποι μου έλεγες πουλιά
σαν χειμωνιάσει πάντα μακριά πετάνε
κι έρχονται ίσως να σε δουν κάποια βραδιά
αν έχουν σπάσει τα φτερά τους ή αν πεινάνε.

Τώρα που θέλω να γυρίσω
ξέρω κανέναν δε θα βρω.
Έχεις αλλάξει το όνομά σου
και δεν υπάρχεις πια εδώ.

Εδώ οι μέρες μου περνούν με την βροχή, 
νύχτες ναυάγια στους δρόμους περπατάνε.
Θέλω να πω μα με τρομάζει η σιωπή
κι οι απουσίες από δίπλα μου περνάνε.

Μην έρθει πάλι ο χειμώνας και χαθείς
και τα πανιά σου μην τα σκίσει ο αέρας
κι όπως φυσάει τα σημάδια δε θα βρεις
θα `χουν σκορπίσει στα συντρίμμια κάποιας μέρας.

Τώρα που θέλεις να γυρίσεις
εγώ φοβάμαι να σε δω.
Έχω ξεχάσει τ’ όνομά μου
και δεν υπάρχω πια εδώ.

Όσοι ζουν αληθινά - Μητροπάνος Δημήτρης

Εσύ που ξέρεις τι θα πει να είσαι μόνος

Κι ακούς τη νύχτα να μιλούν αερικά

Για πες μου πού μας οδηγεί αυτός ο δρόμος

Πού δραπετεύουν όσοι ζουν αληθινά.

Οι πιο πολλοί δεν αγαπάνε αυτά που έχουν

Γκρινιάζουνε πως τάχα δεν αρκούν

Μα είναι τα όνειρα γι`αυτούς

που ξέρουν να τα βλέπουν

Και τα τραγούδια γι`αυτούς

που ξέρουν να τ`ακούν.

Είσαι μια θάλασσα μπροστά μου που απλώνεται

Πέφτουν οι νύχτες σαν αστέρια στο βυθό

Τα καλοκαίρια πριν ν`αρχίσουνε τελειώνουνε

Δεν έχεις κάτι να μου πεις κι ας είσαι εδώ.

Οταν είσαι εδώ - Αντώνης Ρέμος

Θέλω να σαι εδω, να παγιδευτώ

Να μη βρίσκω τρόπο να σωθώ

Θέλω να σε δω, να παραδοθώ

Να αναπνέω εγώ και για τους δυο

Θέλω να σαι εδω, να ξημερωθώ

Να μη χάσω δίπλα σου λεπτό

Θέλω να σε δω, να μην εξηγώ

Να μη πω κουβέντα να μη πω

Όλα τα μπορώ

Όταν είσαι εδώ

Όλα τα μπορώ

Όταν είσαι εδώ

Δεν υπάρχω πια χωρίς εσένα

Όλα σβήσαν, όλα γίναν ξένα

Ό,τι ζω δεν θα 'ναι άλλο ψέμα

Μόνο αν είσαι εσύ εδώ

Δεν αντέχω να 'μαι με κανέναν

Όλα σβήσαν, όλα είναι ξένα

Ότι ζω δεν θα 'ναι άλλο ψέμα

Θα 'χω εσένα, μόνο εσένα

Θέλω να σαι εδω, να παρακαλώ

Να μην τελειώσει αυτό που ζω

Θέλω να σαι εδω, να παρασυρθώ

Να 'σαι εσύ βροχή και ας βραχώ

Όλα τα μπορώ

Όταν είσαι εδώ

Όλα τα μπορώ

Όταν είσαι εδώ

Δεν υπάρχω πια χωρίς εσένα

Όλα σβήσαν, όλα γίναν ξένα

Ό,τι ζω δεν θα 'ναι άλλο ψέμα

Μόνο αν είσαι εσύ εδώ

Δεν αντέχω να 'μαι με κανέναν

Όλα σβήσαν, όλα είναι ξένα

Ό,τι ζω δεν θα 'ναι άλλο ψέμα

Θα 'χω εσένα, μόνο εσένα... ΕΣΕΝΑ...

Έχω ξεχάσει το όνομα μου - Πλιάτσικας, Αρβανιτάκη

Οι νύχτες όλο πιο συχνά θα πλησιάζουνε

όταν εσύ θα περιμένεις να χαράξει

και το πρωί που οι πλατείες θα αδειάζουνε

δεν θα υπάρχει πια κανείς να σε κοιτάξει.

Είναι οι άνθρωποι μου έλεγες πουλιά

σαν χειμωνιάσει πάντα μακριά πετάνε

κι έρχονται ίσως να σε δουν κάποια βραδιά

άν έχουν σπάσει τα φτερά τους ή αν πεινάνε.

Τώρα που θέλω να γυρίσω

ξέρω κανέναν δεν θα βρω

έχεις αλλάξει το όνομά σου

και δεν υπάρχεις πια εδώ.

Εδώ οι μέρες μου περνούν με την βροχή

νύχτες ναυάγια στους δρόμους περπατάνε

θέλω να πω μα με τρομάζει η σιωπή

κι οι απουσίες από δίπλα μου περνάνε

Μην έρθει πάλι ο χειμώνας και χαθείς

και τα πανιά σου μην τα σκίσει ο αέρας

κι όπως φυσάει τα σημάδια δε θα βρεις

θα 'χουν σκορπίσει στα συντρίμμια κάποιας μέρας.

Τώρα που θέλεις να γυρίσεις

εγώ φοβάμαι να σε δω

έχω ξεχάσει τ' όνομά μου

και δεν υπάρχω πια εδώ.

Η αγάπη αργεί - Ελεωνόρα Ζουγανέλη

Λες κάποιες φορές σε ξεγελάει αυτό που ζεις και νιώθεις

Λες πως οι σιωπές είναι πληγές κι αργεί να ξημερώσει

Μα θα βρεις ξανά ένα σημάδι μες στο σκοτάδι

Είναι που πάντα η αγάπη αργεί

Που όταν φτάνει δεν είσαι εκεί

σαν το λάθος που θέλεις να ξανακάνεις

Είναι τα λόγια που θέλεις να πεις

μα φοβάσαι πως είναι νωρίς 

και λυπάσαι πως πάλι το χρόνο χάνεις

Λες πως όταν κλαις μικραίνει η γη, μικραίνει ο κόσμος όλος

Λες πως δε χωράς σ’ ό,τι αγαπάς κι ο πόνος σε θυμώνει

Μα θα βρεις ξανά ένα σημάδι μες στο σκοτάδι

Η νύχτα δυο κομμάτια - Αντώνης Ρέμος

Προσπαθούσα σ΄όλα να΄μαι εγώ εντάξει
και να βάλω τη ζωή μου σε μια τάξη
αντικείμενα δικά σου κι ό,τι άφησες εδώ
σε μια κούτα ξεχασμένα από καιρό
Είχες φύγει δε με πείραξε θυμάμαι
σου΄χα πει δε σου αξίζω εγώ λυπάμαι
μα εχθές αργά το βράδυ δίχως να το φανταστώ
σε συνάντησα στο δρόμο κι έμεινα να σε κοιτώ
τον κρατούσες απ΄το χέρι του γελούσες τρυφερά
και σταμάτησε ο χρόνος ξαφνικά...

Έσπασε η νύχτα δυο κομμάτια
κι έκλεισα σφιχτά τα δυο μου μάτια
είπα δε μπορεί όταν τ΄ανοίξω
αυτή η εικόνα θα χαθεί
Πίστευα σε είχα ξεπεράσει
πρώτος πως εγώ σ΄είχα ξεχάσει
πόσο λάθος έκανα εσύ ήσουν η δυνατή

Είχα πείσει για καλά τον εαυτό μου
ότι ήταν τελικά για το καλό μου
κάθε μέρα που περνούσε σε τραβούσε μακριά
κι εγώ έπεφτα στο ψέμα πιο βαθιά
Είχες γίνει μία ξένη εσύ για μένα
δε μιλούσα για εσένα σε κανέναν
μα εχθές αργά το βράδυ δίχως να το φανταστώ
σε συνάντησα στο δρόμο κι έμεινα να σε κοιτώ
τον κρατούσες απ΄το χέρι του γελούσες τρυφερά
και σταμάτησε ο χρόνος ξαφνικά...