Ροκ μπαλάντα - Αντώνης Βαρδής & Χαρούλα Αλεξίου

Ένα τραγούδι

τη μορφή σου μου θυμίζει.

Είναι γραμμένο

για τους δυο μας, μου 'χες πει.

Ύστερα χάθηκες εσύ,

ύστερα χάθηκες κι εσύ.

Ψάξε να με βρεις

πίσω απ' τις λέξεις

σε στιχάκια της στιγμής.

Ψάξε να με βρεις

πίσω απ' τα χρόνια

στα τραγούδια μιας ζωής.

Αν μ' αγαπάς

στο ρεφρέν της καρδιάς

θα με βρεις.

Είσαι μια ροκ μπαλάντα

που θ' αγαπώ για πάντα

χωρίς να ξέρω το γιατί.

Ένα τραγούδι είσαι

που χρόνια με εκδικείσαι

γιατί δεν έχεις ξεχαστεί.

Αν μ' αγαπάς

στο ρεφρέν της καρδιάς

θα με βρεις.

Ψάξε να με βρεις

μέσα στα λόγια

που φοβάσαι να μου πεις.

Ψάξε να με βρεις

μες στα τραγούδια

που ν' αντέξεις δεν μπορείς.

Αν μ' αγαπάς

στο ρεφρέν της καρδιάς

θα με βρεις.

Το παρελθόν μου - Μελίνα Ασλανίδου

Το παρελθόν μου μη ρωτάς, είναι πληγή για μένα

είναι θλιμμένες Κυριακές και βράδια πονεμένα...

Το παρελθόν μου μη ρωτάς, μη μου ξυπνάς τον πόνο

ό,τι με πάθος αγαπώ με δάκρυ το πληρώνω...

Της καρδιάς τα μυστικά τα πληρώνεις τελικά

φεύγουν όσοι αγαπάς και μένεις μόνος...

Της καρδιάς τα μυστικά τα πληρώνεις τελικά

άκρη μάτια μου γλυκά δεν έχει ο πόνος...

Το παρελθόν μου μη ρωτάς, μη με γυρίζεις πίσω

μη μου ανάβεις τη φωτιά που προσπαθώ να σβήσω...

Το παρελθόν μου μη ρωτάς, μη μου ξυπνάς τον πόνο

ό,τι με πάθος αγαπώ με δάκρυ το πληρώνω...

Βρέξε Θεέ μου - Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Δρόμοι παράξενοι με φέραν εδώ πέρα

ξέφρενοι έρωτες με δώσανε φτηνά

τόσες αγάπες και δεν είδα άσπρη μέρα

τόσα ταξίδια της ψυχής στο πουθενά

Όμως εσύ που δε σε χόρτασα ποτέ μου

είσαι μια πόλη που δεν έζησε κανείς

είν' η ανάσα σου το φύσημα του ανέμου

και το κορμί σου δυο σταγόνες της βροχής

Βρέξε Θεέ μου όσο μπορείς

οι αγάπες της νύχτας

πεθαίνουν νωρίς

βρέξε Θεέ μου όσο μπορείς

οι αγάπες πεθαίνουν νωρίς

Δρόμοι παράξενοι με φέραν εδώ πέρα

ψεύτικα όνειρα μου πήραν το νου

εχθροί και φίλοι μου σκορπίσαν στον αέρα

και κάποιοι άραξαν σε μια άκρη τ' ουρανού

Όμως εσύ που δε σε γνώρισα ποτέ μου

είσαι μια λέξη που δεν άκουσε κανείς

κάτι σαν ήχος που μου λέει άνοιξε μου

κάτι σαν χτύπημα στο τζάμι, της βροχής

Nα θυμάσαι - Ασλανίδου Μελίνα

"Οι αγάπες είναι θάλασσες", κάποια νύχτα μου `χες πει

Τη ζωή μου όμως χάλασες, που `χεις εξαφανιστεί

Πάνε χρόνια που ναυάγησα στο βαθύ σου το φιλί

Να σε ξεπεράσω άργησα και φοβάμαι πιο πολύ;

Να θυμάσαι πως μου έλειψες κι ότι σ’ αγαπώ πολύ

Θα `μαι εδώ κι ας μ’ εγκατέλειψες, 

θα σε νοιάζομαι ολόκληρη ζωή

Να θυμάσαι πως δεν ξέχασα τα γλυκά σου τα φιλιά

Κι αν απ’ τη ζωή μου σ’ έχασα

θα `σαι πάντα εδώ, αγάπη μου παλιά;

"Οι αγάπες είναι θάλασσες", κάποια νύχτα μου `χες πει

Για να σε θυμάμαι άφησες των χειλιών σου τη σιωπή

Να θυμάσαι πως μου έλειψες κι ότι σ’ αγαπώ πολύ

Θα `μαι εδώ κι ας μ’ εγκατέλειψες, 

θα σε νοιάζομαι ολόκληρη ζωή

Να θυμάσαι πως δεν ξέχασα τα γλυκά σου τα φιλιά

Κι αν απ’ τη ζωή μου σ’ έχασα

θα `σαι πάντα εδώ, αγάπη μου παλιά;

Οι μεγάλες οι αγάπες - Αντώνης Βαρδής & Γλυκερία

Δε θα σε αφήσω ποτέ μου, πλάι σου θα ζω,

ό,τι κι αν συμβεί μεταξύ μας, θα σ' ακολουθώ.

Στη ζωή αυτή και στην άλλη θα 'μαστε μαζί,

όλο το νόημα του κόσμου είσαι εσύ.

Δε θα σε αφήσω ποτέ μου ούτε ένα λεπτό

θα 'μαι η σκιά της καρδιάς σου, θα σ' ακολουθώ.

Μέσ' από τα μάτια σου, φως μου, βλέπω τη ζωή,

η πιο μεγάλη μου αγάπη είσαι εσύ.

Οι μεγάλες οι αγάπες δεν τελειώνουνε,

δε ραγίζουν, δε λυγίζουν, δεν παλιώνουνε.

Οι μεγάλες οι αγάπες δεν πεθαίνουνε,

στον παράδεισο τα βράδια μας πηγαίνουνε.

Δε θα σε αφήσω ποτέ μου, πλάι σου θα ζω,

ό,τι κι αν συμβεί μεταξύ μας, θα σ' ακολουθώ.

Μέσ' από τα μάτια σου, φως μου, βλέπω τη ζωή,

η πιο μεγάλη μου αγάπη είσαι εσύ.

Οι μεγάλες οι αγάπες δεν τελειώνουνε,

δε ραγίζουν, δε λυγίζουν, δεν παλιώνουνε.

Οι μεγάλες οι αγάπες δεν πεθαίνουνε,

στον παράδεισο τα βράδια μας πηγαίνουνε.

Απόψε φεύγω - Δημήτης Μπάσης

Δε θέλω πια να μ΄αγαπάς
ξέχνα με και προχώρα
Απόψε πρέπει να σου πω
πως ήρθε για τους δυο μας
του χωρισμού η ώρα

Απόψε φεύγω μάτια μου
και μη ρωτάς πού πάω
σαν του τσιγάρου τον καπνό
μεσ΄τη ζωή σκορπάω

Απόψε φεύγω μάτια μου
με την καρδιά κομμάτια
Φεύγω γιατί προδόθηκα
απ΄τα δικά σου μάτια

Δε θέλω πια να μου μιλάς
ούτε να μ΄αγκαλιάζεις
τον εαυτό σου να κοιτάς
μη νοιάζεσαι για μένα
και μη με λογαριάζεις