Σήμερα - Γιάννης Πάριος

Σήμερα, η ζωή μου όλη σήμερα
χτες αλλιώτικα σκεφτόμουνα
τ’ αύριο ονειρευόμουνα
Σήμερα, η ζωή μου όλη σήμερα
Ήρθες πλάι μου και στάθηκες
έφυγες αλλά δε χάθηκες

Η ζωή μου περνά και χάνεται
η ζωή περνά και χάνεται, χάνεται
η στιγμή που ποτέ δεν πιάνεται
η στιγμή ποτέ δεν πιάνεται μάτια μου
Μια στιγμή και μ’ αφήνεις μόνο μου
μια στιγμή και είμαι μόνος μου, μόνος μου

Να σε δω και ας τελειώσει ο χρόνος μου
και ας τελειώσει τώρα ο χρόνος μου μάτια μου

Σήμερα η ζωή μου όλη σήμερα
Όσα πέρασαν δε μείνανε
και όσα έρχονται δε γίνανε
Σήμερα η ζωή μου όλη σήμερα
Χτες αλλιώτικα σκεφτόμουνα
τ’ αύριο ονειρευόμουνα

Σήμερα η ζωή μου όλη σήμερα
χτες αλλιώτικα σκεφτόμουνα
τ’ αύριο ονειρευόμουνα
Να σε δω και ας τελειώσει ο χρόνος μου
κι ας τελειώσει τώρα ο χρόνος μου μάτια μου, μάτια μου

Κλεμμένα φιλιά - Ιροντίνα

Ποτέ μου δεν κατάλαβα

τι κρύβεις στην ψυχή σου 

ποιον πόνο έχεις συντροφιά

και δε με θες μαζί σου.

Ακούς φωνές που σου μιλούν 

και ψέματα σου λένε 

αχ κοίτα λίγο πλάι σου 

δυο μάτια αλήθεια λένε.

Κλεμμένη ήταν η χαρά

κλεμμένα τα φιλιά σου 

κλέψε την δόλια μου καρδιά

να `ρθω κι εγώ κοντά σου.

Τα μάτια μου δακρύσανε

γι’ αυτό σ’ αφήνω μόνο 

ποτέ μου εγώ δε γνώρισα

αγάπη δίχως πόνο.

Κλεμμένη ήταν η χαρά

κλεμμένα τα φιλιά σου 

κλέψε την δόλια μου καρδιά

να `ρθω και εγώ κοντά σου.

Κλεμμένα φιλιά - Ιροντίνα

Ποτέ μου δεν κατάλαβα

τι κρύβεις στην ψυχή σου 

ποιον πόνο έχεις συντροφιά

και δεν με θες μαζί σου.

Ακούς φωνές που σου μιλούν 

και ψέμματα σου λένε 

αχ κοίτα λίγο πλάι σου 

δυο μάτια αλήθεια κλαίνε.

Κλεμμένη ήταν η χαρά

κλεμμένα τα φιλιά σου 

κλέψε την δόλια μου καρδιά

να 'ρθω κι εγώ κοντά σου.

Τα μάτια μου δακρύσανε

γι' αυτό σ'αφήνω μόνο 

ποτέ μου εγώ δεν γνώρισα

αγάπη δίχως πόνο.

Κλεμμένη ήταν η χαρά

κλεμμένα τα φιλιά σου 

κλέψε την δόλια μου καρδιά

να 'ρθω και εγώ κοντά σου. 

Μόνο λίγο - Ε. Αρβανιτάκη

Λίγο ακόμα κάθησε κοντά μου

λίγο ακόμα έλα λίγο μόνο

λίγο κι όλα γίνονται δικά μου

δεν υπάρχει αγάπη δίχως πόνο.

Λίγες οι στιγμές που μ' έχεις νιώσει

χάνονται κι αυτές μέσα στο χρόνο

τίποτα δεν έχουμε τελειώσει

δεν υπάρχει αγάπη δίχως πόνο.

Μην ξεχνάς όπου και να 'σαι

θα 'μαι εδώ, να το θυμάσαι

μην ξεχνάς και μην αργήσεις άλλο

θα σε περιμένω.

Νύχτα που περνάει μην τη φοβάσαι

έλα λίγο έλα λίγο μόνο

φίλο που αγαπάει να τον θυμάσαι

δεν υπάρχει αγάπη δίχως πόνο.

Σ' έναν κόσμο που γκρεμίζεται - Iροντίνα

Θες να μάθεις τι συμβαίνει εδώ

πώς περνάω σε τούτο τον καιρό

Η τρέλα εδώ δεν έχει τελειωμό

μιλάς εσύ κι ακούγομαι εγώ

Θες να μάθεις ό,τι έγινε

κι αν κανείς στο πλάι μου έμεινε

πόσα κέρδισα ή έχασα

θες να μάθεις αν σε ξέχασα

Σ’ έναν κόσμο που γκρεμίζεται

Σ’ ένα αύριο που δε χτίζεται

να ξεχάσω εγώ δε γίνεται

το σημάδι σου δε σβήνεται

Θες να μάθεις τι συμβαίνει εδώ

αν το δρόμο σου ακολουθώ

αν κανείς εδώ μου στάθηκε

η ψυχή μου πως ζεστάθηκε

Θες να μάθεις αν το σκέφτηκα

πως τα λίγα και τα ψεύτικα

Κι αν το πάνω χέρι έχουμε

αχ, στο χρόνο δεν αντέχουμε

Σ΄ έναν κόσμο που γκρεμίζεται - Iροντίνα

Θες να μάθεις τι συμβαίνει εδώ

πώς περνάω σε τούτο τον καιρό

Η τρέλα εδώ δεν έχει τελειωμό

μιλάς εσύ κι ακούγομαι εγώ

Θες να μάθεις ό,τι έγινε

κι αν κανείς στο πλάι μου έμεινε

πόσα κέρδισα ή έχασα

θες να μάθεις αν σε ξέχασα

Σ’ έναν κόσμο που γκρεμίζεται

Σ’ ένα αύριο που δε χτίζεται

να ξεχάσω εγώ δε γίνεται

το σημάδι σου δε σβήνεται

Θες να μάθεις τι συμβαίνει εδώ

αν το δρόμο σου ακολουθώ

αν κανείς εδώ μου στάθηκε

η ψυχή μου πως ζεστάθηκε

Θες να μάθεις αν το σκέφτηκα

πως τα λίγα και τα ψεύτικα

Κι αν το πάνω χέρι έχουμε

αχ, στο χρόνο δεν αντέχουμε

Φεύγουν οι ώρες - Γιάννης Πάριος

Φεύγουν οι ώρες

γίνονται μέρες

φεύγουν κι οι μέρες

κι εγώ εδώ.

Φεύγουν και παίρνουν

ό,τι αξίζω

ό,τι γνωρίζω

και αγαπώ.

Φεύγει η ζωή μου

γίνεται αέρας

φεύγει κι ο αέρας

μένει η στιγμή.

Τώρα σε νιώθω.

Τώρα σε αγγίζω!

Τώρα να ζήσω...

που ζεις κι εσύ.

Φεύγουν οι ώρες

γίνονται μέρες

φεύγουν κι οι μέρες

κι εγώ εδώ.

Φεύγουν και παίρνουν

ό,τι αξίζω

ό,τι γνωρίζω

και αγαπώ.

Ζωή κλεμμένη - Ελευθερία Αρβανιτάκη

Ίσως εκείνο που ζητάς

εγώ να μην το έχω

κι απ' ό,τι ονειρεύτηκες

εγώ πολύ ν' απέχω.

Ίσως να μη σου φτάνω εγώ

γιατί πολλά ζητούσες

μα θα 'ταν όλα αλλιώτικα

αν λίγο μ' αγαπούσες.

Μη μ' αποφεύγεις μάτια μου

μη με κοιτάς σαν ξένη

ζωή που δε μοιράζεται

είναι ζωή κλεμμένη.

Ίσως να σε κρατάει εδώ

μονάχα η συνήθεια

μα όσα κι αν μου 'πες ψέμματα

σ' αγάπησα στ' αλήθεια

Πέρασαν - Γιάννης Πάριος

Πέρασαν πάει πέρασαν

Όλες οι στιγμές οι μοναδικές

που μας έκαιγε ότι έφταιγε

Πέρασαν πάει πέρασαν

μέσα στις σκιές πρόσωπα του χτες

πού χαθήκατε πού κρυφτήκατε

Πέρασαν πάει πέρασαν

Τώρα είμαι εδώ κι ζωή συνεχίζεται

Ζω για τη στιγμή που η μάχη κερδίζεται

Πέρασα πολλά μα το λόγο μου κράτησα

Είμαι ζωντανός επειδή σε αγάπησα

Τώρα είμαι εδώ και την πόρτα σου χτύπησα

Τίποτα εγώ και ποτέ δε σου ζήτησα

Πέρασα πολλά μα το λόγο μου κράτησα

Είμαι ζωντανός επειδή σε αγάπησα

Πέρασαν πάει πέρασαν

Κι ήταν όνειρο τόσο βιαστικό

Όσα ζήσαμε όσα ελπίσαμε

Πέρασαν πάει πέρασαν

Η ακτή - Ελευθερία Αρβανιτάκη

Πώς βαριέμαι σε τούτη την ακτή
που ο ήλιος με ξεραίνει
δεν είμ' έρημος, δεν είμαι νησί
μα ούτε κι η Ελένη
και το 'ξερες.

Πώς θα μοιάζω μετά από καιρό
πως μ' έχεις σημαδέψει
με κρατάς και να φύγω δε μπορώ
κανείς μας δε θ' αντέξει
και το 'ξερες.

Πέφτω στη θάλασσα και πάλι βρέχομαι
και πάλι έρχομαι κοντά.
Μέσα απ' τα κύματα πιάνω τα σήματα
που με φωνάζουν στ' ανοιχτά.

Πώς βαριέμαι σε τούτη την ακτή
που μ' έχεις φυλακίσει
δεν είμ' άνεμος, δεν είμαι πανί
δε λέει να φυσήξει
και το 'ξερες.

Πώς θα μοιάζουν μετά από καιρό
οράματα που ζούμε
στην ακτή με τ' αθάνατο νερό
κι οι δυό μας θα χαθούμε
και το 'ξερες.

Σήμερα - Γιάννης Πάριος

Σήμερα, η ζωή μου όλη σήμερα
χτες αλλιώτικα σκεφτόμουνα
τ' αύριο ονειρευόμουνα
Σήμερα, η ζωή μου όλη σήμερα
Ήρθες πλάι μου και στάθηκες
έφυγες αλλά δεν χάθηκες

Η ζωή μου περνά και χάνεται
η ζωή περνά και χάνεται, χάνεται
η στιγμή που ποτέ δεν πιάνεται
η στιγμή ποτέ δεν πιάνεται μάτια μου
Μια στιγμή και μ' αφήνεις μόνο μου
μια στιγμή και είμαι μόνος μου, μόνος μου

Να σε δω και ας τελειώσει ο χρόνος μου
και ας τελειώσει τώρα ο χρόνος μου μάτια μου

Σήμερα η ζωή μου όλη σήμερα
Όσα πέρασαν δεν μείνανε
και όσα έρχονται δεν γίνανε
Σήμερα η ζωή μου όλη σήμερα
Χτες αλλιώτικα σκεφτόμουνα
τ' αύριο ονειρευόμουνα

Σήμερα η ζωή μου όλη σήμερα
χτες αλλιώτικα σκεφτόμουνα
τ' αύριο ονειρευόμουνα
Να σε δω και ας τελειώσει ο χρόνος μου
κι ας τελειώσει τώρα ο χρόνος μου μάτια μου, μάτια μου

Η ακτή - Ε. Αρβανιτάκη

Η Ελευθερία Αρβανιτάκη, γεννήθηκε τον Οκτώβριο του 1957 στον Πειραιά. Ξεκίνησε την καριέρα της το 1979 και έγινε μέλος της Οπισθοδρομικής Κομπανίας, μια μπάντα φοιτητών που έπαιζαν ρεμπέτικα και λαϊκά σε διάφορα κέντρα της Αθήνας. Συνεργάστηκε με πολλούς συνθέτες , όπως τον Νίκο Μαμαγκάκη, Διονύση Σαββόπουλο, Βαγγέλη Γερμανό κ. ά.

Πώς βαριέμαι σε τούτη την ακτή
που ο ήλιος με ξεραίνει
δεν είμ’ έρημος, δεν είμαι νησί
μα ούτε κι η Ελένη
και το `ξερες.
Πώς θα μοιάζω μετά από καιρό
πως μ’ έχεις σημαδέψει
με κρατάς και να φύγω δεν μπορώ
κανείς μας δε θ’ αντέξει
και το `ξερες.
Πέφτω στη θάλασσα και πάλι βρέχομαι
και πάλι έρχομαι κοντά.
Μέσα απ’ τα κύματα πιάνω τα σήματα
που με φωνάζουν στ’ ανοιχτά.
Πώς βαριέμαι σε τούτη την ακτή
που μ’ έχεις φυλακίσει
δεν είμ’ άνεμος, δεν είμαι πανί
δε λέει να φυσήξει
και το `ξερες.
Πώς θα μοιάζουν μετά από καιρό
οράματα που ζούμε
στην ακτή με τ’ αθάνατο νερό
κι οι δυο μας θα χαθούμε
και το `ξερες.