Παρασκευή 19 Ιουλίου 2013

Les hommes qui passent - Χάρις Αλεξίου





Η Χάρις Αλεξίου τραγουδά το Les hommes qui passent σε διασκευή, με υπέροχους στίχους.




Οι άντρες περνούν, μαμά.
Μου στέλνουν πάντα καρτ ποστάλ
Από νησιά, μαμά.
Κι είναι πολύ συχνά,
Μποέμ αρτίστες, μουσικοί
Αμήχανα παιδιά.

Οι άντρες περνούν, μαμά.
Προσφέρουν δώματα με θέα
Σε βαθειά νερά.
Τους νιώθω μυστικά,
Να επιθυμούν ωκεανούς
Μα πάει η καρδιά ρηχά.

Οι άντρες περνούν, μαμά.
Πώς θα `θελα να φέρω κάποιον
λίγο πιο κοντά.
Μ’ αυτοί περνούν, μαμά,
Κι αφήνουν ρέστα στην καρδιά.

Οι άντρες περνούν, μαμά.
Αστέρια που αφήνουν ίχνη
οι νύχτες του έρωτα.
Με βία που ζητά,
Ενός αδέσποτου παιδιού
Να κλέψει την καρδιά.

Οι άντρες περνούν, μαμά.
Πώς θα `θελα να φέρω κάποιον λίγο πιο κοντά.
Μ’ αυτοί περνούν, μαμά.
Κι αφήνουν ρέστα στην καρδιά.

Οι άντρες περνούν, μαμά.
Μ’ ένα χαμόγελο που μοιάζει με γκριμάτσα πια.
Κι αφού χτυπούν, μαμά,
Μ’ αφήνουν με τα όνειρά μου,
Μόνη μου ξανά.

Οι άντρες περνούν, μαμά.
Τι θα κερδίσω αν φέρω κάποιον
Λίγο πιο κοντά.
Αφού περνούν, μαμά
Κι αφήνουν ρέστα στην καρδιά.

Τερατάκια τσέπης - Λαυρέντης Μαχαιρίτσας





Ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας γεννήθηκε το Νοεμβρίου 1956 στο Βόλο. Από πολύ μικρή ηλικία ήρθε σε επαφή με την μουσική. Αργότερα θα εργαστεί χειρωνακτικά στην αποθήκη κάποιας δισκογραφικής εταιρείας, στην οποία αργότερα κατά σύμπτωση θα κυκλοφορήσει το πρώτο του άλμπουμ. Ακολουθούν διάφορες δουλειές, ενώ μετά τη στρατιωτική του θητεία αρχίζει να τραγουδάει αντάρτικα με τον Πάνο Τζαβέλα στη "Συντροφιά". 




 Στα τριάντα σου
δεν κρατιόσουνα
για άνετος μου περνιόσουνα
τώρα στα σαρανταπέντε
πατριάρχης το `χεις δει


Ούτε ειλικρινής
ούτε ανθρωπιστής
σαν ξοφλημένος αγωνιστής
που φοβάται το παιχνίδι
και το παίζει δικαστής


Τερατάκι της τσέπης
καθρεφτάκι της λύπης
κάποτε ήμουνα χίπις
και φρικιό και αντιεξουσιαστής


Τι καρνάβαλος
τι κανίβαλος
εγώ ο δικός σου αντίλαλος
πως θα γίνω σχεδιάζεις
μα απ’ τη μύτη θα σου βγει


Πού το πάω εγώ
τι ζητάς εσύ
αν δεις σωστά την απόσταση
δε θα έχεις στο τσεπάκι
έτοιμη τη συνταγή


Μα τι λες ρε μεγάλε
πόσο μου `μοιασες σ’ όλα
παικταρά παρ’ τα μου όλα
άσε κάτι για τον ψυχαναλυτή


Γι’ αυτό μη μιλάς
και μη μου κολλάς
για να το παίζεις χαζομπαμπάς
αν ζητάς κολλητιλίκια
μάθε να μη μου τη σπας


Στα τριάντα σου
δεν κρατιόσουνα
για άνετος μου περνιόσουνα
τώρα στα σαρανταπέντε
πατριάρχης το `χεις δει


Συμφωνήσαμε και πατσίσαμε
κι αφού κι οι δυο
την πατήσαμε
συνεχίζουμε με κόντρες
μια σχέση τρυφερή


Και αφού κανείς
δεν ευθύνεται
αυξάνεται και πληθύνεται
του ανθρώπου η συμμορία
ζούγκλα οικογενειακή