Πάντα γελαστοί - Δημήτρης Μητροπάνος

Της νύχτας οι αμαρτωλοί και της αυγής οι μόνοι
θέλουν βαρύ ζεϊμπέκικο και νευρικό τιμόνι
σε τόπους τριγυρίζουνε σβησμένους απ' το χάρτη
για μια σταγόνα ουρανό για μιαν αγάπη σκάρτη

Όσοι με το Χάρο γίναν φίλοι
με τσιγάρο φεύγουνε στα χείλη
στα τρελά τους όνειρα δοσμένοι
πάντα γελαστοί, πάντα γελαστοί
πάντα γελαστοί και γελασμένοι

Τα νιάτα μας διαδρομή Αθήνα - Σαλονίκη
μια πόλη χτίσαμε μαζί κι ακόμα ζω στο νοίκι
έπεσα να σ' ονειρευτώ σε ψάθα από φιλύρα
κι είδα πως βγάζει η νύχτα φως και τ' όστρακο πορφύρα

Όσοι με το Χάρο γίναν φίλοι
με τσιγάρο φεύγουνε στα χείλη
στα τρελά τους όνειρα δοσμένοι
πάντα γελαστοί, πάντα γελαστοί
πάντα γελαστοί και γελασμένοι
Όσοι με το Χάρο γίναν φίλοι
με τσιγάρο φεύγουνε στα χείλη
στα τρελά τους όνειρα δοσμένοι
πάντα γελαστοί, πάντα γελαστοί
πάντα γελαστοί και γελασμένοι

Πίσω μη μ' αφήνεις - Ρίτα Αντωνοπούλου

Ξανά,θα περπατήσουμε ξανά
μέσα από χρόνια ανοιχτά
όταν οι δρόμοι θα`χουν κλείσει.
Φωνές, γέλια, τραγούδια και γιορτές
οι ελπίδες όλες ζωντανές
κι όλοι θα έχουνε γυρίσει.

Μου λες, πού βρίσκεις τόσα και μου λες
πως βλέπεις μέσα από φωτιές
όσα για πάντα έχουν σβήσει.
Κοιτάς τα σύννεφα μιας ζωγραφιάς
ό,τι ήταν κάποτε για μας
λες δεν μπορεί,θα ξαναζήσει.

Μπορεί ν`αντέχει ακόμα μια κλωστή,
να έχει μείνει μια σκηνή
κι όταν παιχτεί εδώ να μείνεις.
Μαζί, κι άμα δεν έχει πια μαζί,
μες στην καινούρια σου ζωή
πάρε με πίσω,μη μ`αφήνεις.

Μου λες,πού βρίσκεις τόσα και μου λες
πως βλέπεις μέσα από φωτιές
όσα για πάντα έχουν σβήσει.
Κοιτάς τα σύννεφα μιας ζωγραφιάς
ό,τι ήταν κάποτε για μας
λες,δεν μπορεί,θα ξαναζήσει.

Ξανά, θα περπατήσουμε ξανά
μέσα από χρόνια ανοιχτά
όταν οι δρόμοι θα`χουν κλείσει.
Φωνές, γέλια, τραγούδια και γιορτές
οι ελπίδες όλες ζωντανές
κι όλοι θα έχουνε γυρίσει.