Ζωή κλεμμένη - Ελευθερία Αρβανιτάκη

Ίσως εκείνο που ζητάς

εγώ να μην το έχω

κι απ' ό,τι ονειρεύτηκες

εγώ πολύ ν' απέχω.

Ίσως να μη σου φτάνω εγώ

γιατί πολλά ζητούσες

μα θα 'ταν όλα αλλιώτικα

αν λίγο μ' αγαπούσες.

Μη μ' αποφεύγεις μάτια μου

μη με κοιτάς σαν ξένη

ζωή που δε μοιράζεται

είναι ζωή κλεμμένη.

Ίσως να σε κρατάει εδώ

μονάχα η συνήθεια

μα όσα κι αν μου 'πες ψέμματα

σ' αγάπησα στ' αλήθεια

Κύμα το κύμα - Αρβανιτάκη Ελευθερία

Ελαφρώνει το σώμα, ο ύπνος ο αμέριμνος

και κοχύλια γεμίζει τώρα η έρημος.

Απροσδόκητα μπήκες στη σχισμή των ονείρων μου

και του αγγέλου το σώμα κουλουριάζεται γύρω μου.

Κύμα το κύμα η πέτρα λιώνει

του ονείρου η αύρα μας ενώνει.

Τρεμοπαίζει η σιωπή πριν χαθεί η σελήνη

και του αγγέλου τα δάκρυα ανεμώνες και κρίνοι.

Το παράδοξο θαύμα την ψυχή δυναμώνει

ένα όνειρο απλά πως μπορεί και μας σώνει.