Πέμπτη 8 Οκτωβρίου 2015

Το πιο γλυκό μου λάθος - Κώστας Μακεδόνας





Σε κανένα μη μιλάς πια για μένα
μη το πεις πουθενά, 
πως σε βλέπω ξανά στα κρυφά, 
πως ακόμα πεθαίνω για σένα, 
το `χει δείξει ο καιρός, 
κάθε φίλος μας είναι εχθρός.

Φίλα με ξανά με κλειστά τα μάτια
νύχτες, πρωινά μέσα μου κυλάς
γίνομαι κομμάτια όταν με φιλάς.

Η αγάπη αυτή το πιο γλυκό μου λάθος
το έχω δει τις νύχτες που με καις
κι αν κάποιοι λένε έγκλημα το πάθος
ας το πληρώσω δώδεκα ζωές.

Σε κανένα μη μιλάς πια για μένα
θα μας βγει σε κακό.
Έλα πες μου κι εσύ "Σ’ αγαπώ"
για να `ρθουν φωτισμένα τα τρένα
να μας πάνε εκεί που δεν μπαίνει 
η καρδιά φυλακή.

Φίλα με ξανά με κλειστά τα μάτια
νύχτες, πρωινά μέσα μου κυλάς
γίνομαι κομμάτια όταν με φιλάς.

Η αγάπη αυτή το πιο γλυκό μου λάθος
το έχω δει τις νύχτες που με καις
κι αν κάποιοι λένε έγκλημα το πάθος
ας το πληρώσω δώδεκα ζωές.


Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 2015

Νεράιδες - Δημήτρης Ζερβουδάκης





Τριγύρω μου χορεύουνε ολόλευκες νιφάδες
τον ύπνο μου επισκέπτονται παράξενες κυράδες
Νεράιδες του λευκού χιονιού, παλιές μου αγαπημένες
μα όταν στα μάτια τις κοιτώ φαντάζουν Θεέ μου ξένες

Αναρωτιέται το μυαλό και την καρδιά ρωτάει
πώς γίνεται και η ζωή το όνειρο απατάει
Χιόνιζε κάποτε παλιά, πάντα στα παραμύθια
μα γλίστρησε απ' τα χέρια μας και χάθηκε η αλήθεια

Χίλια φιλιά και μιαν αρχή
μες στην υγρή ματιά σου
μες στη σιωπή, γλυκιά πνοή 
τα τόσα μυστικά σου 

Τριγύρω μου χορεύουνε τα βήματα του κόσμου
κι απ' των ματιών σου τις πηγές ήρθα να κλέψω φως μου
Νεράιδες, κλέψτε μας κι εμάς, κλέψτε μας τα καμένα
σηκώστε μας σ' ένα χορό με τα φτερά ανοιγμένα

Αναρωτιέμαι πια κι εγώ κι εσένανε ρωτάω
νύχτες πώς ξελογιάζομαι, στ' όνειρο σεργιανάω
Νόμιζα πως στο πουθενά φωλιάζει η αλήθεια
μα χιόνισε, κι αρχίσαμε ξανά τα παραμύθια