Το ταξίδι - Σοφία Αβραμίδου

Τρέχω, πετάω, κυνηγάω

πουλιά και όνειρα!

Και, κάθε μέρα, κολυμπάω

σε πιο βαθιά νερά.

Θέλω τον κόσμο ν’ αγκαλιάσω

μ’ ένα ζεστό φιλί.

Κι από τη δύση μου να φτάσω

ώς την ανατολή.

Μα είναι φίδι το ταξίδι.

Είναι χολή μαζί και ξύδι

σ’ έναν μεγάλο, αγκάθινο σταυρό.

Όμως, εγώ δεν κάνω πίσω, 

ούτε τον δρόμο μου θ’ αφήσω, 

ώσπου λιμάνι σίγουρο να βρω.

Θέλω τον κόσμο ν’ αγκαλιάσω

μ’ ένα ζεστό φιλί.

Κι από τη δύση μου να φτάσω

ώς την ανατολή.

Τρέχω, πετάω, χαιρετάω

τα πιο τρελά παιδιά!

Και κάθε πέτρα, που πατάω, 

ανοίγει σαν καρδιά!

Δείχτε μου δρόμο να περάσω

με ήλιο, με βροχή.

Θέλω τον κόσμο να αγκαλιάσω(/διαβάσω)

και πάλι απ’ την αρχή.

Μα είναι φίδι το ταξίδι.

Είναι χολή μαζί και ξύδι

σ’ ένα μεγάλο, αγκάθινο σταυρό.

Όμως, εγώ δεν κάνω πίσω, 

ούτε τον δρόμο μου θ’ αφήσω, 

ώσπου λιμάνι σίγουρο να βρω.

Μια φορά κάνε το πρώτο βήμα - Μακεδόνας

Χείμαρρος στο δωμάτιο οι εικόνες σου,που δε θα'ρθείς σε εμποδίζουν οι χειμώνες σου,

έβαλες πάνω από όλα τους κανόνες σου,μα η αγάπη που σου'χω θελει απόψε να καίς σαν καύτρα από τσιγάρο,σαν παλιός αμανές.

Μια φορά κάνε το πρώτο βήμα,άκου τί σου λέει η καρδιά

μια φορά πάμε δειλό μου θύμα,πάμε κόντρα στο βοριά.

Μια φορά κάνε το πρώτο βήμα,άσε πια τη λογική

μια φορά γίνε εσύ το θύμα,κάνε μια ανατροπή.

Δείλιασες λίγο πρίν την επανάσταση και για να μην αλλάξει η κατάσταση.

Έδωσες όπως πάντα μια παράσταση,μα η αγάπη που σου'χω θέλει απόψε να καίς σαν καύτρα από τσιγάρο,σαν παλιός αμανές.

Μια φορά κάνε το πρώτο βήμα,άκου τί σου λέει η καρδιά

μια φορά πάμε δειλό μου θύμα,πάμε κόντρα στο βοριά.

Μια φορά κάνε το πρώτο βήμα,άσε πια τη λογική

μια φορά γίνε εσύ το θύμα,κάνε μια ανατροπή.