Εγώ μεγάλωνα για σένα
και μάλωνα για σένα στους δρόμους
με τα υπόλοιπα παιδιά
τα βράδια ίδρωνα για σένα
και στον ύπνο μου για σένα
τολμηρά είχα κρυμμένα μυστικά
Μετά ωρίμαζα για σένα
και σκάρωνα θλιμμένα στιχάκια
που δεν τα διάβαζε κανείς
ετοιμαζόμουνα για σένα
και δεν άκουγα κανένα
που μου λεγε πως ίσως δεν φανείς
Και περάσαν οι ζωές μας
δεν βρεθήκαμε ποτέ μας,
και τη θέση την παίρνουνε σκιές
μ' αγαπάνε, με φροντίζουν,
κάπου - κάπου σε θυμίζουν
κι εσύ έρχεσαι και φεύγεις όταν θες.
Κι έτσι ζω μόνο για σένα
ετοιμάζομαι για σένα
ερωτεύομαι για σένα
περιμένοντας εσένα
Για σένα ήμουν και γινόμουν
το κάλο και το κακό μου
και δεν είχα μόνο έναν εαυτό
για σένα άλλαζα σαν φύλλα,
τη χαρά και τη μαυρίλα
και το σπίτι μου είχα πάντα ανοιχτό
Για σένα τράβαγα πιστόλι,
από φόβο μ' είχαν όλοι,
και δεν άντεχε στο πλάι μου ψυχή
φανταζόμουνα εσένα
σε νοήματα χαμένα
και ήταν μόνο μια καινούρια σου εκδοχή.