Στη μοναξιά του πλήθους χάθηκα
στους δρόμους της φωτιάς και της αλμύρας ...
Από παιδί τα όνειρα ζωγράφιζα,
το θαύμα των ανθρώπων και της μοίρας ...
Μια ζωή δε φτάνει να σε ζήσω αγάπη ...
Αγάπη, αγάπη...
το πρώτο φως!
Στη μοναξιά του πλήθους χάθηκα
στον ήχο της σιωπής και των λειμώνων
Απ΄ το δικό σου χέρι αγάπη, πιάστηκα
Ζωή μου! Φως! και θαύμα των αιώνων