Just Give Me A Reason - P!nk

Right from the start
You were a thief
You stole my heart
And I your willing victim
I let you see the parts of me
That weren't all that pretty
And with every touch you fixed them

Now you've been talking in your sleep, oh, oh
Things you never say to me, oh, oh
Tell me that you've had enough
Of our love, our love

Just give me a reason
Just a little bit's enough
Just a second we're not broken just bent
And we can learn to love again
It's in the stars
It's been written in the scars on our hearts
We're not broken just bent
And we can learn to love again

I'm sorry I don't understand
Where all of this is coming from
I thought that we were fine
(Oh, we had everything)
Your head is running wild again
My dear we still have everythin'
And it's all in your mind
(Yeah, but this is happenin')

You've been havin' real bad dreams, oh, oh
You used to lie so close to me, oh, oh
There's nothing more than empty sheets
Between our love, our love
Oh, our love, our love

Just give me a reason
Just a little bit's enough
Just a second we're not broken just bent
And we can learn to love again
I never stopped
You're still written in the scars on my heart
You're not broken just bent
And we can learn to love again

Oh, tear ducts and rust
I'll fix it for us
We're collecting dust
But our love's enough
You're holding it in
You're pouring a drink
No nothing is as bad as it seems
We'll come clean

Just give me a reason
Just a little bit's enough
Just a second we're not broken just bent
And we can learn to love again
It's in the stars
It's been written in the scars on our hearts
That we're not broken just bent
And we can learn to love again

Just give me a reason
Just a little bit's enough
Just a second we're not broken just bent
And we can learn to love again
It's in the stars
It's been written in the scars on our hearts
That we're not broken just bent
And we can learn to love again

Oh, we can learn to love again
Oh, we can learn to love again
Oh, oh, that we're not broken just bent
And we can learn to love again

Δε ζητάω πολλά - Kωστής Μαραβέγιας

Ξανάρθες ξημερώματα, 

πριν σβήσουνε τ’ αστέρια

και πριν προλάβω να σε δω

με πήρανε αιχμάλωτο, 

ξανά, τα δυο σου χέρια

Ξανάρθες ξημερώματα

και πάλι μεθυσμένη

λες και δεν έχει το πρωί

για την αγάπη σου στιγμή

και με το φως πεθαίνει

Δε ζητάω πολλά

όλα αυτά που μου λες στο σκοτάδι

να τα πεις μια φορά

με το φως το πρωί κι ένα χάδι...

Ξανάρθες ξημερώματα

κι όλο και με φιλούσες

κι όλη την ώρα έψαχνα

να δω μέσα στα μάτια σου, 

μα εσύ δε με κοιτούσες

Ξανάρθες ξημερώματα

και πάλι μεθυσμένη

λες και δεν έχει το πρωί

για την αγάπη σου στιγμή

και με το φως πεθαίνει

Δε ζητάω πολλά

όλα αυτά που μου λες στο σκοτάδι

να τα πεις μια φορά

με το φως το πρωί κι ένα χάδι...

Είχα κάποτε μια αγάπη - Κώστας Καραφώτης

Είχα κάποτε μια αγάπη, θάλασσα πλατιά

Αεράκι δίχως ψύχρα, φεγγαράκι μες τη νύχτα

Και στον ουρανό μου ξαστεριά

Και έλεγαν τριγύρω μου όλοι, βρε τον τυχερό

Λες και τα ʽχει πληρωμένα, να φανούνε ερωτευμένα

Και είναι όλα ένα, σΆ αγαπώ

Τώρα που ʽναι η αγάπη και τΆ αγέρι μου

Όλα τα ʽχω μα δεν έχω πια το ταίρι μου

Όποιος ξέρει απΆ αγάπη, να ʽρθει να με βρει

Να μου πει γιατί θα πρέπει, να πονάς όταν θα φεύγει

Και σου παίρνει την καρδιά μαζί

Είχα κάποτε μια αγάπη, θάλασσα πλατιά

Αεράκι δίχως ψύχρα, φεγγαράκι μες τη νύχτα

Και στον ουρανό μου ξαστεριά

Τώρα που ʽναι η αγάπη και τΆ αγέρι μου

Όλα τα ʽχω μα δεν έχω πια το ταίρι μου 

Είχα κάποτε μια αγάπη, θάλασσα πλατιά

Αεράκι δίχως ψύχρα, φεγγαράκι μες τη νύχτα

Και στον ουρανό μου ξαστεριά

Να `σαι καλά - Ελεωνόρα Ζουγανέλη

Στρωμένα σεντόνια

δεν έχει ύπνο απόψε για κάποιους το βράδυ

Περνάνε τα χρόνια

κι εγώ με τις ώρες μαθαίνω σημάδι

Λυπάσαι για `μενα

που δεν αγαπήθηκα όσο μού αξίζει

Λυπήσου για `κεινον

που χάνει μια μάχη και παύει να ελπίζει

Η ελπίδα καλέ μου χωράει σε μια τσέπη

χαρτί που διπλώνει

Οι άνθρωποι τρέμουν μην έρθει μια μερα

και μείνουνε μόνοι

Μα εγώ δε φοβάμαι, μια θέση κοντά μου

ακόμα κρατάω

Εσένα θυμάμαι, με `σενα κοιμάμαι

με `σένα ξυπνάω

Να `σαι καλά στο άγνωστο σύμπαν σου

να `χεις ζωή ευτυχισμένη

Αν με σκεφτείς κοίταξε δίπλα σου

ίσως με δεις κάπου κρυμμένη

Στρωμένοι οι δρόμοι

αν κάποτε νιώσεις πως θες να γυρίσεις

Χρωστάω μια συγγνώμη

που σου `δωσα τόσα προτού τα ζητήσεις

Λυπάσαι για `μενα

που δεν αγαπήθηκα όσο μού αξίζει

Λυπήσου για `κεινον

που χάνει μια μάχη και δε συνεχίζει

Με πήρες μαζί σου

χωρίς να το ξέρεις στο σπίτι σου μένω

Οι άλλοι θα σβήσουν

Μα εγώ θα `μαι πάντα κεράκι αναμμένο

I love you more than you’ll ever know - Beth Hart & Joe Bonamassa

If I ever leave you, baby
You can say that I told you so
And if I ever hurt you
You know I hurt myself as well

How is that any way for a woman to carry on?
Do you think I want my love long gone?
Said I love you more than you’ll ever know
Than you’ll ever know…

When I wasn’t making much money
You know where my paycheck went
You know I brought it home to you, baby
And I never spent a red cent

How is that any way for a woman to carry on?
Do you think I want my love long gone?
Said I love you more than you’ll ever know
More than you’ll ever know

I’m not trying to be
Just any kind of woman, no I ain’t
I’m just trying to be somebody
You can love, trust and understand
I know, I know, I know that I can be
A part of you
But no one else can see, yea
But I got to hear you say
I got to hear you say
It’s alright, it’s alright

I’m only flesh and bone
But I could be anything that you demand
I could be clean of everything
Or just a tiny grain of sand

Is that any way for a woman to carry on?
Do you think I want my love long gone?
Said I love you more than you’ll ever know
Said I love you
I love you, I love you
I love you baby baby baby more than you’ll ever know
More than you’ll ever know
More than you’ll ever know

Foule sentimentale - Alain Souchon

Oh la la la vie en rose

Le rose qu'on nous propose

D'avoir les quantités des choses

Qui donnent envie d'autre chose

Aïe, on nous fait croire

Que le bonheur c'est d'avoir

De l'avoir plein nos armoires

Dérisions de nous dérisoires car

Foule sentimentale

On a soif d'idéal

Attirée par les étoiles, les voiles

Que des choses pas commerciales

Foule sentimentale

Il faut voir comme on nous parle

Comme on nous parle

Il se dégage

De ces cartons d'emballage

Des gens lavés, hors d'usage

Et tristes et sans aucun avantage

On nous inflige

Des désirs qui nous affligent

On nous prend faut pas déconner dès qu'on est né

Pour des cons alors qu'on est

Des

Foules sentimentales

Avec soif d'idéal

Attirées par les étoiles, les voiles

Que des choses pas commerciales

Foule sentimentale

Il faut voir comme on nous parle

Comme on nous parle

On nous Claudia Schieffer

On nous Paul-Loup Sulitzer

Oh le mal qu'on peut nous faire

Et qui ravagea la moukère

Du ciel dévale

Un désir qui nous emballe

Pour demain nos enfants pâles

Un mieux, un rêve, un cheval

Foule sentimentale

On a soif d'idéal

Attirée par les étoiles, les voiles

Que des choses pas commerciales

Foule sentimentale

Il faut voir comme on nous parle

Comme on nous parle

Είναι κάτι δειλινά - Δημήτρης Μητροπάνος

Εγώ γιορτάζω πάντα όταν πονάω

κι άσπρα φορώ όταν πενθώ

να με λυπούνται οι άλλοι δεν το πάω

και κάνω πως δε σ’ αγαπώ

Δεν ταίριαξα στις λογικές του κόσμου

δεν μ’ είχε η αγάπη στα δεξιά

καλύτερός μου φίλος ο εαυτός μου

και κολλητή μου η μοναξιά

Μα είναι κάτι δειλινά

που άλλο δεν αντέχω

λέω θα πάρω τα βουνά

λέω θα τρελαθώ

και απαιτώ να `ρθεις ξανά

και απαιτώ να σ’ έχω

έστω και για μια φορά

πριν να σκοτωθώ

Εγώ είμαι μυστήρια ιστορία

κόντρα πηγαίνω στον καιρό

και βάζω την καρδιά μου τιμωρία

αν καταλάβω πως πονώ

Κομμάτια κι αν με κάνει η ορφάνια

λέξη για σένανε καμιά

το βράδυ με κοιμίζει η περηφάνια

και με ξυπνάει η ερημιά

Χάθηκα μέσα στη ζωή μου - Τζένη Καρέζη

Αύγουστος, φώτα στην παραλία

τα πλοία φεύγουν για τα νησιά

φεύγουν οι φίλοι, φεύγουν τα πλοία

με γέλασες και είναι αργά.

Αύγουστος, φώτα στην παραλία

πήγε χαμένη η εκδρομή

φύγαν οι φίλοι, φύγαν τα πλοία

δεν ήρθες κι άρχισε η βροχή.

Ήρθε ο Σεπτέμβρης, ήρθε ο χειμώνας

στην παραλία τη σκοτεινή

χάθηκα μέσα στη ζωή μου

χάθηκες μέσα στη βροχή.

Ces petits riens - Stacey Kent

Mieux vaut n'penser à rien

Que n'pas penser du tout

Rien c'est déjà

Rien c'est déjà beaucoup

On se souvient de rien

Et puisqu'on oublie tout

Rien c'est bien mieux

Rien c'est bien mieux que tout

Mieux vaut n'penser à rien

Que de penser à vous

Ça ne me vaut rien

Ça ne me vaut rien du tout

Comme si de rien

N'était je pense à tous

Ces petits riens

Qui me venaient de vous

Si c'était trois fois rien

Trois fois rien entre nous

Evidemment

Cà ne fait pas beaucoup

Ce sont ces petits riens

Que j'ai mis bout à bout

Ces petits riens

Qui me venaient de vous

Mieux vaut pleurer de rien

Que de rire de tout

Pleurer pour un rien

C'est déjà beaucoup

Mais vous vous n'avez rien

Dans le cœur et j'avoue

Je vous envie

Je vous en veux beaucoup

Ce sont ces petits riens

Qui me venaient de vous

Les voulez-vous ?

Tenez ! Que voulez-vous ?

Moi je ne veux pour rien

Au monde plus rien de vous

Pour être à vous

Aπ'την Ιεριχώ στη Βαβυλώνα - Μαρίνα Δακανάλη

Πως ταξιδεύει η μυρωδιά έτσι απ' τα μαλλιά σου

και μες στα μαυρα μάτια σου πόσα γεννιουνται αστέρια

πόσα ποτάμια έκαμαν δροσάτη τη θωριά σου

κι ας μάθαινα ποιοί άνεμοι σου σμίλεψαν τα χέρια.

Σκίρτημα που απλώνεται και γίνεται τραγούδι

γύρω απ'τα τείχη που ύψωσα κάποτε μες στο νού

Σκίρτημα θαύμα έρωτας και γίνεσαι τραγούδι

τα τείχη πέφτουν σαν κι αυτά της Ιεριχούς.

Πόσες βροχές σιωπήσανε για την περπατησιά σου

και πόσες νανουρίσανε τον ύπνο σου σιωπές

πόσα τραγούδια έκαμαν του κόσμου οι καρδερίνες

για να΄ρθουν να καθίσουνε στων χειλιών σου τις γραμμές

Σε είδα δίχως να πατάς να σεργιανάς στους δρόμους

των παιδικών ονείρων μου κι εσύ ησουν ο τυφώνας

όταν σε είδα κρέμασε ο έρωτας 

τους κλώνους μέσα μου

κι εγω έγινα κήπος της βαβυλώνας

Σκίρτημα που απλώνεται και γίνεται τραγούδι

γύρω απ'τα τείχη που ύψωσα κάποτε μες στο νού

Σκίρτημα θαύμα έρωτας και γίνεσαι τραγούδι

τα τείχη πέφτουν σαν κι αυτά της Ιεριχούς..