Παρασκευή 29 Νοεμβρίου 2013

Σύνορα η αγάπη δε γνωρίζει - Μαρινέλλα & Κώστας Χατζής




Άσε με να κάτσω πλάι σου
κι ό,τι θέλεις συλλογίσου,
δε θα σου μιλήσω, δε θα σου μιλήσω.
Μίλα με τους άλλους γύρω σου
για ν’ ακούω τη φωνή σου,
σε παρακαλώ, σε παρακαλώ.


Σύνορα η αγάπη δε γνωρίζει,
πόσο σ’ αγαπώ, πόσο σ’ αγαπώ.
Γέρνεις και ο ίσκιος σου μ’ αγγίζει
κι εγώ ριγώ, κι εγώ ριγώ.


Άσε με απ’ το ποτήρι σου
μια γουλιά να πιω ακόμα,
δίψασα πολύ, δίψασα πολύ.
Φεύγει η ζωή και χάνεται
και τ’ αφίλητό μου στόμα
καίει για ένα φιλί, καίει για ένα φιλί.

Η αγάπη πού πάει - Άλκηστις Πρωτοψάλτη & Στέφανος Κορκολής




Η νύχτα και τ` αστέρια παίρνουνε φωτιά
μα εμένα η ψυχούλα μου κρυώνει
σηκώνεται μια δίνη στον ορίζοντα
θα είναι της αγάπης μας η σκόνη.

Το πρώτο-πρώτο γέλιο σου να` ρχότανε
στα χείλη μου για λίγο να γελούσε
εκείνη η στιγμή που σ` ερωτεύτηκα
στο σώμα μου για πάντα θα διαρκούσε.

Η αγάπη πού πάει
πώς σκορπίζει, πώς σπάει
πώς τελειώνουν δυο άνθρωποι μόνοι;
Δεν μπορεί όλα αυτά
που μετράμε αγκαλιά
σε μια ώρα να γίνονται σκόνη.

Η αγάπη πού πάει
πώς σκορπίζει, πώς σπάει
δεν μπορεί, δεν μπορεί
κάτι μένει.
Με ό,τι μένει λοιπόν
πάνω στο παρελθόν
σ` αγαπώ, σ` αγαπώ
κολλημένη, κολλημένη.

Θα πάρει ο αέρας τα κομμάτια μας
τους δυο μας θα σκορπίσει ως το φεγγάρι
θα λιώσει το φεγγάρι από τη θλίψη μας
κι ένα κενό τη θέση του θα πάρει.

Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2013

Σ' αγαπώ - Μαρινέλλα, Χατζής





Σ’ αγαπώ όπως η μάνα το παιδί
όπως η φλόγα το δαδί
όπως ο γέρος τη ζωή που τον αφήνει,
σ’ αγαπώ όπως η άβυσσος το φως
όπως τα όνειρα ο φτωχός
κι ο κουρασμένος στρατιώτης την ειρήνη.

 
Δεν έχω τίποτ’ άλλο, είμαι μια φωνή
είμαι δυο χέρια αδειανά που σε τυλίγουν
μα σ’ αγαπώ και κοίτα, ανοίγουν οι ουρανοί
οι ουρανοί που τόσο δύσκολα ανοίγουν.


Σε ζητώ όπως το χώμα τη βροχή
όπως το γέλιο η ψυχή
κι οι οδοιπόροι τα βαθύσκιωτα πλατάνια,
σε ζητώ όπως το χιόνι η φωτιά
ο πονεμένος τη γιατρειά
και η μεγάλη αμαρτία, αχ, τη μετάνοια.

Με πνίγει τούτη η σιωπή - Μαρινέλλα




Πικρό το βράδυ σκυθρωπό
αργεί να ξημερώσει
στο σπίτι μέσα το κλειστό
ερημιά έχει φυτρώσει.

Με πνίγει τούτη η σιωπή
τούτη η στενοχώρια
στο δρόμο να 'χουνε γιορτή
κι εμείς να ζούμε χώρια.

Αυτό το βράδυ δεν μπορώ
γωνιά να βρω ν' αράξω
στο δρόμο τον ερημικό
να βγω και να φωνάξω.

Με πνίγει τούτη η σιωπή
τούτη η στενοχώρια
στο δρόμο να 'χουνε γιορτή
κι εμείς να ζούμε χώρια.

Τετάρτη 27 Νοεμβρίου 2013

Να μη χαθείς ποτέ από τη ζωή μου - Μαρινέλλα





Περνούν τα καλοκαίρια κι οι γιορτές μας,
όλα σαν τρένα βιαστηκά και δεν ξαναγυρνούν.

Περνούν τα πρωινά κι οι Κυριακές μας,
όλα σαν σύννεφα γοργά και δεν ξαναγυρνούν.

Μα εσύ ποτέ, να μη χαθείς ποτέ, ποτέ απ’ τη ζωή μου
γιατί κυλάς όπως το αίμα στο κορμί μου.
Μου δίνεις δύναμη και νόημα να ζω.

Μα εσύ ποτέ, να μη χαθείς ποτέ, ποτέ απ’ τη ζωή μου
γιατί κυλάς όπως το αίμα στο κορμί μου.
Μου δίνεις δύναμη και νόημα να ζω, εσύ, εσύ..

Περνούν, χάνοντε οι όμορφες στιγμές μας,
όλα σαν τρένα βιαστικά και δεν ξαναγυρνούν.
Περνούν, οι μέρες τρέχουν κι οι βραδιές μας,
όλα σαν σύννεφα γοργά και δεν ξαναγυρνούν.

Μα εσύ ποτέ, να μη χαθείς ποτέ, ποτέ απ’ τη ζωή μου
γιατί κυλάς όπως το αίμα στο κορμί μου.
Μου δίνεις δύναμη και νόημα να ζω.

Μα εσύ ποτέ, να μη χαθείς ποτέ, ποτέ απ’ τη ζωή μου
γιατί κυλάς όπως το αίμα στο κορμί μου.
Μου δίνεις δύναμη και νόημα να ζω, εσύ, εσύ...

Καμιά φορά - Μαρινέλλα




Καμιά φορά
λέω ν΄αλλάξω ουρανό
μα δεν υπάρχουν δρόμοι
κι άλλη φορά
σκέφτομαι πόσο σ΄ αγαπώ
και σου ζητώ συγνώμη

Τώρα δεν είμαστε παιδιά
να ΄χουμε φως μες στην καρδιά
να μας σκεπάζει
μα σ΄αγαπώ σου το ΄χω πει
κι η αγάπη σου σαν κυριακή
με ξεκουράζει

Καμιά φορά
λέω ν΄ αλλάξω ουρανό
μα δεν υπάρχουν δρόμοι
κι άλλη φορά
σκέφτομαι πόσο σ΄ αγαπώ
και σου ζητώ συγνώμη

Βλέπεις πως άλλαξε ο καιρός
και ΄γινε ο κόσμος βροχερός
όλο χαλάζι
μα σ΄αγαπώ σου το ΄χω πει
κι αν όλα μοιάζουν φυλακή
δε με πειράζει

Corsica - Petru Guelfucci


Ο Petru Guelfucci γεννήθηκε στην Κορσική το 1955. Το νησί αν και  ανήκει στη Γαλλία εδώ και περίπου τρεις αιώνες, παλεύει ωστόσο 
να κρατήσει την προσωπικότητα της τα ήθη, τα έθιμα και να μην απορροφηθεί από την Γαλλία. Η γλώσσα του, μια ιδιότυπη με ιταλικά στοιχεία, είναι αυτή που ακούμε απ’ την απίστευτη φωνή του Petru. Ο ίδιος από μικρός γοητεύτηκε απ’ την ντόπια παραδοσιακή μουσική και με αυτήν ασχολήθηκε.
Τη δεκαετία του ’70 έσμιξε με την εμβληματική φιγούρα της καλλιτεχνικής ζωής του νησιού, τον Ghjuvan Paulu Poletti, κι έφτιαξαν το γνωστό και σήμερα μουσικό σχήμα Canta U Populu Corsu που φούντωσε με τις μουσικές του το πατριωτικό αίσθημα των Κορσικανών. Μετά από δεκαπέντε χρόνια κοινής πορείας ο Guelfucci συνέχισε μόνος του κάνοντας τρία άλμπουμ. Τα Isula, Memoria και το καταπληκτικό Corsica.




 Yπάρχει μιά λάμψη τρυφερότητας
μέσα στην καρδιά, μεγαλόπρεπη
σε γεμίζει με αγνότητα
διαμάντι των θαυμάτων
μην ψάχνεις για κάτι παρόμοιο
δεν θα βρείς τίποτα τέτοιο
είναι μοναδικό, στέκεται μόνο κι ακριβό
Κορσική.
Πάντα ξυπνούσε τόσες επιθυμίες
αυτός ο βράχος στη μέση της θάλασσας
λαμπερός θησαυρός
ιερός σάμπως βωμός
ήρεμη, γλυκειά σαν το αρνί
γενναιόδωρη κι οικεία
ξεσηκώνεται, επαναστατεί
όταν ταπεινώνεται ο λαός της

Τρίτη 26 Νοεμβρίου 2013

Solenzara - Enrico Macias





Sur la plag' de Solenzara
Nous nous sommes rencontrs,
Un pecheur et sa guitare
Chantaient dans la nuit d't
Cette douce mlope.
Sur la plag' de Solenzara
Chaque soir on a dans
Et le jour de ton dpart
J'ai compris que je t'aimais
Et je ne t'ai plus quite
Solenzara
Oh ! chi dolce felicita
Solenzara
Pi bnum si posta....
Quand j'entends la mlodie
Qui m'a donn tant de joie
Je sais que cette nuit-l
Notre amour a pris sa vie
Au cur de Solenzara
Solenzara
J'y reviendrai tous les ts
Solenzara
Pi bnum si posta....
Pi bnum si posta....

L'amour c'est pour rien - Enrico Macias




Ο Enrico Macias , γεννήθηκε το 1938 στην Κωνσταντίνη , στη γαλλική Αλγερία. Είναι δημοφιλής σε ολόκληρο τον κόσμο εδώ και πενήντα χρόνια , από τις αρχές του 1960 μέχρι σήμερα.
Έπαιξε την κιθάρα από την παιδική ηλικία . Ο πατέρας του από το 1914-2004 ήταν βιολιστής σε μια ορχήστρα που έπαιζε κυρίως  αραβική μουσική.







Comme une salamandre, l'amour est merveilleux
Et renait de ses cendres comme l'oiseau de feu,
nul ne peut le contraindre
Pour lui donner la vie.
et rien ne peut l'eteindre
Sinon l'eau de l'oubli.
L'amour, c'est pour rien.
Tu ne peux pas le vendre.
L'amour, c'est pour rien.
Tu ne peux l'acheter.
Quand ton corps se revelille,
Tu te mets a trembler.
Mais si ton coeur s'eveille,
Tu te mets a rever.
Tu reves d'un echange avec un autre aveu,
Car ces frissons etranges
Ne vivent que par deux.
L'amour, c'est pour rien.
Tu ne peux pas le vendre.
L'amour, c'est pour rien.
Tu ne peux l'acheter.
L'amour, c'est l'esperance,
Sans raison et
sans loi.
L'amour comme la chance
Ne se merite pas.
Il y a sur terre un etre
Qui t'aime a la folie,
Sans meme te reconnaitre
Pret a donner sa vie.
L'amour, c'est pour rien.
Tu ne peux pas le prendre.
L'amour, c'est pour rien.
Mais tu peux le doner.
L'amour, c'est pour rien.
L'amour, c'est pour rien.

Uomini Addosso - Milva





Hai le braghe che scoppiano
E quando mai te ne vai
La signora è da cuocere
Uomini sempre addosso
Avanti marsch
Vai che scatta lo scandalo
Tutti pronti coi flash
Cameriere una camera
Uomini sempre pronti
Sono qua
Ma quando torna il sole
Uomini sulle scale
Uomini nei paltò
Uomini vanno via
Mi hai riempita di figli tuoi
Mi hai comprata nei bar
Mi hai sposata davanti a Dio
Uomini addosso a questo
Corpo mio
Ma quando torna il sole
Gli uomini sulle scale
Gli uomini nei paltò
Gli uomini vanno via
Vanno a rifare i soldi
A ripulirsi il cuore
Ognuno a casa sua
Gli uomini che bugia
Torna dalla tua femmina
Tanto al buio si sa
Le gatte si assomigliano
Uomini sempre addosso
Avanti marsch
Uomini sempre addosso
Avanti marsch
Ho le braghe che scoppiano
Devi dirmi di sì
Altrimenti mi ammazzo qui
Uomini sempre addosso
Avanti marsch
Avanti marsch
Avanti marsch.

Θάλασσα - Milva




Maria Ilva Biolcati  γεννήθηκε το 1939, στην Ιταλία και είναι γνωστή ως Milva. Είναι δημοφιλής στην Ιταλία και στο εξωτερικό, έχει θριαμβεύσει στις μουσικές και θεατρικές σκηνές σε όλο τον κόσμο, και έχει λάβει τη δημοφιλή αναγνώριση στην πατρίδα της, την Ιταλία, και ιδίως στη Γερμανία, όπου έχει συχνά συμμετείχε σε μουσικές εκδηλώσεις και τηλεοπτικά μουσικά προγράμματα. Έχει επίσης κυκλοφορήσει πολλά επιτυχημένα άλμπουμ στη Γαλλία, την Ιαπωνία, την Κορέα, την Ελλάδα, την Ισπανία και τη Νότια Αμερική




Παράμ, παράμ, παράμ - γυρνάω, χορεύω
στην άμμο του χειμώνα με τα φύκια,
τη θάλασσα που αρρώστησε γιατρεύω
και κάνω με τα αστέρια σκουλαρίκια.

Παράμ, παράμ, παράμ - παραμονεύει
στο πέλαγο του χρόνου το καράβι,
μιαν άγκυρα η ζωή μου ζητιανεύει
το βάθος του έρωτά της να συλλάβει.

Θάλασσα, μάνα, αρμύρα μου εσύ, γαλάζια μοίρα,
για παραμάνα στον ώμο χρυσή τον ήλιο πήρα,
θάλασσα μνήμη, μαύρο μου ασήμι,
πάρ' την καρδιά μου και κάν' την νησί, του ανέμου αγρίμι.

Παράμ, παράμ, παράμ - παραμυθένιο
ναυάγιο μες στα σύννεφα η σελήνη,
κορμί του Ποσειδώνα σιδερένιο,
λιοπέτρινο μουσείο να σε κλείνει.

Θάλασσα, μάνα, αρμύρα μου εσύ, γαλάζια μοίρα,
για παραμάνα στον ώμο χρυσή τον ήλιο πήρα,
θάλασσα μνήμη, μαύρο μου ασήμι,
πάρ' την καρδιά μου και κάν' την νησί, του ανέμου αγρίμι.

Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 2013

Που 'σαι Θανάση - Γιώργος Ζαμπέτας




Θα πάρω σβάρνα μια βραδιά
όλες τις συνοικίες
δε θέλω πολυτέλειες
και πολυκατοικίες

Είχα έναν παλιόφιλο
τα ίχνη του έχω χάσει
σ’ ένα στέκι απόμερο
το στέκι του Θανάση

Πού `σαι Θανάση
Πού `σαι Θανάση
Ήθελα να σ’ αντάμωνα...

Πού `σαι Θανάση
Πού `σαι Θανάση
ήθελα να σ’ αντάμωνα
Η γρουσουζιά να σπάσει

Εκεί θα βρω της νιότης μου
τα φίνα τα ωραία
Το Μάνθο το Θεμιστοκλή
και την παλιά παρέα

Δίπλα θα καθίσουμε
σαν πρώτα στο τραπέζι
και μαζί θ’ ακούσουμε
γλυκιά πενιά να παίζει