Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2014

Μεγάλη αδυναμία - Γιάννης Πετρόπουλος





Που να σε βρω ψάχνω παντού να σ' ανταμώσω
ποια προσευχή σε ποιον Θεό πρέπει να πω
πόσους καημούς μες στην καρδιά μου εγώ να νιώσω
να `χω δικαίωμα εσένα ν' αγαπώ

Μεγάλη αδυναμία εσύ θα είσαι η μία
η μόνη αμαρτία σ' όλη μου τη ζωή
μεγάλη αδυναμία εσύ θα είσαι η μία
η μόνη αμαρτία και τέλος μου κι αρχή...

Ο ουρανός αλλάζει χρώματα απόψε
βγήκε η θάλασσα σεργιάνι στη στεριά
πάρ' το μαχαίρι τη ζωή μου αν θέλεις κόψε
γιατί όσο ζω δε θα χωρίσουμε ξανά...

Μεγάλη αδυναμία εσύ θα είσαι η μία
η μόνη αμαρτία σ' όλη μου τη ζωή
μεγάλη αδυναμία εσύ θα είσαι η μία
η μόνη αμαρτία και τέλος μου κι αρχή.


Πέμπτη 25 Δεκεμβρίου 2014

Ήσουν παιδί σαν το Χριστό - Γιώργος Ρωμανός




Έμπαινες κι έλαμπε το σπίτι

σαν το τριφύλλι τ' ανοιχτό
κι είχες το φως τ' Αποσπερίτη
στα δυο σου μάτια φυλαχτό

Άφηνες πάνω στο τραπέζι
γάλα και μέλι και ψωμί
κι έβλεπα τ' όνειρο να παίζει
στο πελαγίσιο σου κορμί

Σ' ευχαριστώ, σ' ευχαριστώ
ήσουν παιδί σαν τον Χριστό

Κύμα και βότσαλο κι αλμύρα
και καλοκαίρι μου ζεστό
ούτε ένα δάκρυ σου δεν πήρα
στην παγωνιά για να λουστώ

Σ' ευχαριστώ, σ' ευχαριστώ
ήσουν παιδί σαν τον Χριστό


Κάλαντα Χριστουγέννων - Παραδοσιακό




Καλήν ημέραν άρχοντες

κι αν είναι ορισμός σας
Χριστού τη θεία γέννηση
να πω στ'αρχοντικό σας
Χριστός γεννάται σήμερον
εν Βηθλεέμ την πόλη
οι ουρανοί αγάλλονται
χαίρει η φύσις όλη,
εν τω σπηλαίω τίκτεται
εν φάτνη των αλόγων
ο Βασιλεύς των Ουρανών
και ποιητής των όλων,
πλήθος αγγέλων ψάλλουσι
το Δόξα εν Υψίστοις
και τούτο άξιον εστί
η των ποιμένων πίστης,
εκ της Περσίας έρχονται
οι μάγοι με τα δώρα
άστρο λαμπρό τους οδηγεί
χωρίς να λείψει ώρα...

(σ'αυτό το σπίτι που 'ρθαμε
πέτρα-πέτρα να μη ραγίσει
κι ο νοικοκύρης του σπιτιού,
χρόνια, χρόνια πολλά να ζήσει)


Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2014

Πετάω - Μαρίζα Ρίζου - Πάνος Μουζουράκης - Γιάννης Χριστοδουλόπουλος





Κλείνω τα μάτια και στη σκέψη προσπαθώ να σε φέρω κοντά..

Με το σώμα, τα χείλη ζεστά.
Μες στο όνειρό μου ζωγραφίζω νύχτες από ρετρό εποχές..
Με εσένα πολύ να με θες.

Θα μαι δίπλα σου όταν με θες, όταν βρίσκεσαι μόνη,
Κι η καρδιά σου ματώνει, σ’ αγαπάω τίποτα άλλο μη λες.
Κι αν αυτό που ‘θελες μια φορά έχει φύγει,
Μην ξεχνάς έχει γίνει για καλό για να σμίξουμε εμείς. 

Πετάω σαν τα μεγάλα πουλιά
Και πάω όπου με πάει η καρδιά
Ρωτάω αν είναι η αγάπη μακριά
Ξυπνάω μες στη δική σου αγκαλιά

Φτιάχνω μια εικόνα στον αιώνα που έχει εσένα κι εμένα μαζί 
Τι άλλο θέλω σ’ αυτή τη ζωή..

Θα μαι δίπλα σου όταν με θες, όταν βρίσκεσαι μόνη
Κι η καρδιά σου ματώνει, σ’ αγαπάω τίποτα άλλο μη λες
Κι αν αυτό που ‘θελες μια φορά έχει φύγει
Μην ξεχνάς έχει γίνει για καλό για να σμίξουμε εμείς. 

Πετάω σαν τα μεγάλα πουλιά
Και πάω όπου με πάει η καρδιά
Ρωτάω αν είναι η αγάπη μακριά
Ξυπνάω μες στη δική σου αγκαλιά


Σημαδεμένος απ' την αγάπη - Βασίλης Λέκκας





Σαν θαλασσάκι να κυματίσεις 

και σαν αέρας να σηκωθείς
να με ζαλίσεις ν με σκορπίσεις
και τη ζωή μου μη λυπηθείς

Να γίνεις φλόγα να με δροσίσεις
και μεσημέρι να τυφλωθώ
σημαδεμένος απ την αγάπη
στα δυο σου μάτια να γκρεμιστώ

Σαν άδειο σπίτι να με ανοίξεις
και τη σιωπή μου μη φοβηθείς
το όνομα σου να ψιθυρίσεις
και στη δροσιά μου να κοιμηθείς

Σαν ένα δέντρο να φτερουγίσω
σαν καταρράχτης να ξοδευτώ
Σημαδεμένος απ’ την αγάπη
στα δυο σου μάτια να γκρεμιστώ


Το φτερούγισμα του γλάρου - Γεράσιμος Ανδρεάτος




Εκεί που σμίγει ο ουρανός με του πελάου την άκρη
στου δειλινού την άκρη, θα ψάξω να σε βρω
Παραμονεύει η νύχτα στης μνήμης το βυθό
 
Ποιο κύμα σε ταξίδεψε στου κόσμου τα λημέρια
Ποια μοίρα μάγισσα σημάδεψε τα δυο σου χέρια
Ποιος στόλισε τα μάτια σου με τ' ουρανού τ' αστέρια
 
Μες στη σιωπή σου ναυαγός στη θλίψη των ματιών σου
Τη γεύση των φιλιών σου σαν φυλαχτό κρατώ
Μη με πλανέψει η νύχτα σ' αυτό τον πηγαιμό
 
Ποιος σφράγισε τα χείλη σου, ποιο σύνθημα τ' ανοίγει
Ήπια τον πόθο σου και μέθυσα, τώρα με πνίγει
Του γλάρου το φτερούγισμα ποιο μυστικό μου κρύβει


Κυριακή 21 Δεκεμβρίου 2014

Ό,τι με πληγώνει - Ζερβουδάκης






Έχω στόμα δύσκολο,
δε θέλω το φιλί.
Θέλω το μέλι να κρατά
στη μέση το κεντρί.

Ό,τι με κεντά,
ό,τι με πληγώνει,
αυτό με αγαπά,
αυτό με δυναμώνει!

Έχω στόμα δύσκολο,
βλέμμα απατηλό.
Το ρόδο με το αγκάθι
στα χείλη μου φορώ.

Μάτωσαν τα χείλη μου,
έπαψα να μιλώ...
Έσκυψα παραδόθηκα,
διπλά σε αγαπώ...


Ο κόσμος - Αναστασία Μουτσάτσου




Η μέρα παίζει θέατρο
κι η νύχτα κοροϊδεύει
κι ο ήλιος σεληνιάζεται
και το φεγγάρι αργεί
κι εμείς πουλιά παράξενα,
κανείς δε μας πιστεύει,
φωλιά έχουμε τον ουρανό
και πέταγμα τη γη.

Έλα στη θέση μου
και δες πως είν' ο κόσμος
όμορφος, άσχημος,
παράλογος, σοφός,
ψέμα κι αλήθεια ένα κουβάρι
κι όμως από παντού μπορείς,
αν θες, να δεις το φως.

Τα μάτια σου είναι θάλασσα,
τα λόγια σου αέρας,
τα χέρια σου ψηλά κλαδιά
στα σύννεφα ακουμπούν,
κι εγώ βαρκούλα στ' ανοιχτά
ακολουθώ το τέρας
κι αν θα χαθώ στο πέλαγος
ποτέ να μη με βρουν.

Έλα στη θέση μου
και δες πως είν' ο κόσμος
όμορφος, άσχημος,
παράλογος, σοφός,
ψέμα κι αλήθεια ένα κουβάρι
κι όμως από παντού μπορείς,
αν θες, να δεις το φως.

Από παντού μπορείς,
αν θες, να δεις το φως.

Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2014

Historia De Un Amor - Laura Fygi




Ya no estas mas a mi lado, corazon,
Y en el alma solo tengo soledad,
Y si ya no puedo verte,
Por que dios me hizo quererte,
Para hacerme sufrir mas,
Siempre fuiste la razon de mi existir,
Adorarte para mi fue religion,
En tus besos encontraba
El calor que me brindaba
El amor y la pasion

Es la historia de un amor
Como no hay otro igual
Que me hizo comprender
Todo el bien, todo el mal
Que le dio luz a mi vida
Apagaldola despues
Ay, que vida tan oscura
Sin tu amor no vivirè
Siempre fuiste la razon de mi existir
Adorarte para mi fue religion,
En tus besos yo encontraba
El calor que me brindaba
El amor y la pasion

Es la historia de un amor
Como no hay otro igual
Que me hizo comprender
Todo el bien, todo el mal
Que le dio luz a mi vida
Apagaldola despues
Ay, que vida tan oscura
Sin tu amor no vivirè

Siempre fuiste la razon de mi existir
Adorarte para mi fue religion,
En tus besos yo encontraba
El calor que me brindaba
El amor y la pasion

En tus besos encontraba
El calor que me brindaba
El amor y la pasion



Dance me to the end of love - Leonard Cohen





Dance me to your beauty with a burning violin 
Dance me through the panic 'til I'm gathered safely in 
Lift me like an olive branch and be my homeward dove 
Dance me to the end of love 
Dance me to the end of love 
Oh let me see your beauty when the witnesses are gone 
Let me feel you moving like they do in Babylon 
Show me slowly what I only know the limits of 
Dance me to the end of love 
Dance me to the end of love 

Dance me to the wedding now, dance me on and on 
Dance me very tenderly and dance me very long 
We're both of us beneath our love, we're both of us above 
Dance me to the end of love 
Dance me to the end of love 

Dance me to the children who are asking to be born 
Dance me through the curtains that our kisses have outworn 
Raise a tent of shelter now, though every thread is torn 
Dance me to the end of love 

Dance me to your beauty with a burning violin 
Dance me through the panic till I'm gathered safely in 
Touch me with your naked hand or touch me with your glove 
Dance me to the end of love 
Dance me to the end of love 
Dance me to the end of love


Οι μεγάλες οι αγάπες - Αντώνης Βαρδής & Γλυκερία





Δε θα σε αφήσω ποτέ μου, πλάι σου θα ζω,
ό,τι κι αν συμβεί μεταξύ μας, θα σ' ακολουθώ.
Στη ζωή αυτή και στην άλλη θα 'μαστε μαζί,
όλο το νόημα του κόσμου είσαι εσύ.

Δε θα σε αφήσω ποτέ μου ούτε ένα λεπτό
θα 'μαι η σκιά της καρδιάς σου, θα σ' ακολουθώ.
Μέσ' από τα μάτια σου, φως μου, βλέπω τη ζωή,
η πιο μεγάλη μου αγάπη είσαι εσύ.

Οι μεγάλες οι αγάπες δεν τελειώνουνε,
δε ραγίζουν, δε λυγίζουν, δεν παλιώνουνε.
Οι μεγάλες οι αγάπες δεν πεθαίνουνε,
στον παράδεισο τα βράδια μας πηγαίνουνε.

Δε θα σε αφήσω ποτέ μου, πλάι σου θα ζω,
ό,τι κι αν συμβεί μεταξύ μας, θα σ' ακολουθώ.
Μέσ' από τα μάτια σου, φως μου, βλέπω τη ζωή,
η πιο μεγάλη μου αγάπη είσαι εσύ.

Οι μεγάλες οι αγάπες δεν τελειώνουνε,
δε ραγίζουν, δε λυγίζουν, δεν παλιώνουνε.
Οι μεγάλες οι αγάπες δεν πεθαίνουνε,
στον παράδεισο τα βράδια μας πηγαίνουνε.


Για ένα τανγκό - Χάρις Αλεξίου




Τα λεφτά μου όλα δίνω για ένα τανγκο
κι ένα άγγιγμά σου κάτω από το τραπέζι
Αδιάφορα τριγύρω μου να κοιτώ
Στο γυμνό λαιμό μου το χέρι σου να παίζει

Τα λεφτά μου όλα δίνω για μια βραδιά
για ρομαντικές φιγούρες πάνω στην πίστα
Να παραμερίζουν όλοι από τη φωτιά
που θα στέλνει το κορμί μας στο πρίμα βίστα

Τα λεφτά μου όλα δίνω για μια ζημιά
που θα κάνει άνω κάτω την λογική σου
θέλει τρέλα η ζωή μας και νοστιμιά
άμα θες να βρεις τις πύλες του παραδείσου

Μια γυναίκα ένας άντρας κι ένας θεός
ένας έρωτας θεός να μας σημαδεύει
Να σου δίνω τα φιλιά στων κεριών το φως
και να παίρνω αυτά που ο νους μας απαγορεύει


Τρίτη 16 Δεκεμβρίου 2014

Βαλς για ένα φιλί - Ελεωνόρα Ζουγανέλη





Μου αρέσουν οι βρεγμένοι δρόμοι...
τα φώτα της πόλης....
τα σκοτεινά αρώματα....
οι παλιές σκάλες των σπιτιών....
οι αιώνιοι έρωτες....
τα λαμπερά βλέμματα....
οι ασπρόμαυρες ταινίες......

Τα φθαρμένα βελούδα....
τα μισά μου κραγιόν....
οι χαμένες βαλίτσες.....
σε ομίχλες σταθμών.....

Σα μια αφίσα ρετρό με φιλούσες 
κι εγώ είχα κλείσει τα μάτια....
Και χάθηκα σ' αυτό!!!

Το παθιασμένο φιλί....
ξεπλένει τώρα η βροχή!
Δε με νοιάζει αν φοβήθηκες, μετάνιωσες ή είχες πιει!!!
Σε μιαν άλλη εποχή θα ήταν η αρχή....
Στα φιλιά που σκοτώνουν, ενός λεπτού σιγή!!!

Έκλαψα γυρνώντας....
όλα αλλάζαν σκληρά....
με ματωμένα ξυράφια ο αέρας χτυπά....
κάνει κρύο, όλα τελειώσαν πια!!!

Τώρα μισώ...

Τα φθαρμένα βελούδα....
τα μισά μου κραγιόν.....
τις σκισμένες σελίδες.....
και το φως των κεριών......

Τις θλιμμένες κοπέλες με τσιγάρο ή ποτό....
που πια μόνες χορεύουν ένα βαλς για δυο!

Μα αν θέλεις να με σώσεις....
να έρθεις να μ' αποτελειώσεις....
Φίλησέ με ποθώ να πεθάνω!!!
Γλύτωσέ με από αυτό τον χορό!!!


Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2014

Πυροβόλα το φεγγάρι- Μιχάλης Κακέπης





Μουδιασμένος τριγυρίζω
Δίπλα στο παράθυρό μου
Να κοιτάζω που αλλάζεις στον καθρέφτη σου μωρό μου

Η πανσέληνος φωτίζει
Τα γειτονικά μπαλκόνια
Κι εσύ μοιάζεις με γοργόνα στα γαλάζια σου σεντόνια

Πυροβόλα το φεγγάρι
Μες στη θάλασσα να πέσει
Να το έχεις μαξιλάρι
Στου ωκεανού τη μέση
Να γυρίζεις με το κύμα
Σαν το δίσκο στο πικάπ μου
Μου αρέσεις κι είναι κρίμα
Να κοιμάσαι μακριά μου

Μουδιασμένος τριγυρίζω
Μέσα στο δωμάτιό μου
Και σε σκέφτομαι συνέχεια να πετάς μες στο όνειρό μου

Με μικρούς γυμνούς αγγέλους
Να μας κάνουνε σεγόντο
Όταν θα `μαστε μονάχοι στης πανσέληνου το φόντο

Πυροβόλα το φεγγάρι
Μες στη θάλασσα να πέσει
Να το έχεις μαξιλάρι
Στου ωκεανού τη μέση
Να γυρίζεις με το κύμα
Σαν το δίσκο στο πικάπ μου
Μου αρέσεις κι είναι κρίμα
Να κοιμάσαι μακριά μου



Φεγγάρι μου πορτοκαλί - Ιωάννα Φόρτη





Πρωινό τραγούδι μάτωσε
Στης χελιδόνας πάνω το φτερό
Κι όλο κλαίει πικρά και κλαίει
Σαν την αγάπη μου και λέει

Αχ! Φεγγάρι μου πορτοκαλί
Αχ: τι χρώμα να’χε το φιλί
Διάφανο του πόθου μου γυαλί
Κόκκινο σαν αίμα το φιλί

Μακρινό αστέρι λούστηκε
Και γέμισες με ρόδια τα μαλλιά
Και με του άνεμου τα χνούδια
Φτιάχνει ο έρωτας τραγούδια


Αχ! Φεγγάρι μου πορτοκαλί
Αχ: τι χρώμα να’χε το φιλί
Διάφανο του πόθου μου γυαλί
Κόκκινο σαν αίμα το φιλί



Σάββατο 6 Δεκεμβρίου 2014

Κι αν σε θέλω - Γιώργος Νταλάρας





Κι αν σε θέλω κι αν με θέλεις τίποτα δε βγαίνει
στο μεσαίο το κατάρτι είμαστε δεμένοι

Με τα χέρια στον αέρα μόνη σου χορεύεις
και με δένεις και με λύνεις κι όλο με μπερδεύεις
με τα πόδια μεθυσμένα και χωρίς τις γόβες
σ’ ένα έργο δίχως τέλος όλο κάνεις πρόβες

Κι αν σε θέλω κι αν με θέλεις τίποτα δε βγαίνει
στο μεσαίο το κατάρτι είμαστε δεμένοι

Με τα χέρια σηκωμένα κάπου θες να φτάσεις
μιαν αόρατη κορδέλα προσπαθείς να πιάσεις
με τα μάτια σου κλεισμένα μέσα μου κοιτάζεις
σαν ολάνοιχτο βιβλίο πάλι με διαβάζεις


Οι δικοί μου ξένοι - Χάρις Αλεξίου





Οι δικοί μου ξένοι οι πιο μακρινοί
είναι αυτοί που ζουν κοντά μου 
τους κοιτάζω, τους αγγίζω, τους μιλώ 
τους ανοίγω την καρδιά μου 

Μα ο καθένας ταξιδεύει μοναχός 
μεσ΄στην άγνωστη ψυχή του 
Ο καθένας στη δική του ξενιτιά
πολεμάει για τη ζωή του 

Οι δικοί μου ξένοι
είν'οι αγαπημένοι 

Οι δικοί μου ανθρώποι ζούνε μακριά
κι από μακριά αγαπάνε
΄Ετσι μεγαλώνει ο κόσμος κι η καρδιά 
και θυμόμαστε όπου πάμε 

Μα ο καθένας ταξιδεύει μοναχός
κι αδελφή ψυχή γυρεύει
και στα κρύσταλλα κομμάτια της καρδιάς
την αλήθεια του λαξεύει 

Οι δικοί μου ανθρώποι 
της καρδιάς μου οι τόποι


Δως μου μια μέρα - Χάρις Αλεξίου





Δώσ' μου μια μέρα
Να κατοικήσω στα μάτια σου
Δώσ' μου μια νύχτα να παραδώσω ψυχή 
Σαν τον αγέρα
Σφυρίζω στα μονοπάτια σου
Τη μοναξιά μου δεν την ξεπλένει η βροχή 

Αχ πουλάκι μου στο λέω
Καταστράφηκα
Δίχως τη δική σου αγάπη
Μα στη δίνη του μυαλού μου
Αντιστάθηκα
Μη σε χάσω και χαθώ 

Δώσ'μου ένα δρόμο
Να περπατήσουν τα πάθη μου
Να βρουν τη χώρα
Που τα όνειρά σου καρατάς
Γίνε ποτάμι
Να παρασύρεις τα λάθη μου
Κι αν θες να φύγεις
Θα γίνω δρόμος να πας 




Το τραγούδι του παράξενου κόσμου - Τάνια Τσανακλίδου






Με τα χέρια αδειανά και τα μάτια ποτάμι

η ζωή που περνά και λυγάει σαν καλάμι.
Η ζωή μου λοιπόν, ταξιδιάρικο τρένο.
Στη σιωπή των σταθμών, μοναχή κατεβαίνω.

Κι όμως, σ’ είχα τόσο πιστέψει.
Κι όμως, την καρδιά μου είχες κλέψει
Κι όμως, στον παράξενο κόσμο που ζω, 
όλα καλά και σωστά καμωμένα. 
Νύχτα κι αυτή δίχως εσένα. 

Στα παλιά σινεμά τα καθίσματα άδεια.
Το σκοτάδι γεννά του καημού τα σημάδια.
Πάλι μόνη λοιπόν, ταξιδιάρικο τρένο
Στη σιωπή των σταθμών τη βροχή περιμένω. 

Κι όμως, σ’ είχα τόσο πιστέψει.
Κι όμως, την καρδιά μου είχες κλέψει.
Κι όμως, στον παράξενο κόσμο που ζω, 
όλα καλά και σωστά καμωμένα. 
Κόσμος κι αυτός δίχως εσένα 
δίχως εμένα.


Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2014

Αυγερινός - Ορφέας Περίδης





Ρωτάω τον αυγερινό που λέει πάντα αλήθεια,
που λέει πάντα αλήθεια
αν θα σε ξαναδώ ποτέ κι αυτός μ' ακούει και σβήνει,
κι αυτός μ' ακούει και σβήνει

Καλή σου μέρα αν ξυπνάς κι αν ξενυχτάς μαζί του
να μην του πάρεις ψεύτικα το πρωινό φιλί του,
το πρωινό φιλί του

Κι εσύ αγέρι που 'ρχεσαι απ' τα δικά της μέρη,
απ' τα δικά της μέρη
να φέρνες ένα μήνυμα κι αυτή να μην το ξέρει,
κι αυτή να μην το ξέρει

Κι εσύ φεγγάρι που περνάς μέσα από την αυλή της
μες τον καθρέφτη σου ας τη δω για λίγο την μορφή της,
για λίγο την μορφή της


Φωτιά κι αρμύρα - Λιζέτα Καλημέρη





Φύσηξε νοτιάς και χάραξε γράμμα μυστικό

πάνω στην έρημο που χρόνια ζω,
πήγα σε σοφούς της ερημιάς μου 'δωσαν να πιω,
έρωτας, είπανε, μοίρα, στοιχειό.

Κι ήρθες στην έρημο φωτιά κι αρμύρα
κι από τα χέρια σου παλάτια πήρα
κι ήρθε σαν θάλασσα στην άδεια χώρα
και μες στα μάτια σου βουλιάζω τώρα,
πέρασε καιρός, δεν ξέχασα πόσο σ' αγαπώ.

Σου 'δωσα φιλί και μου 'δωσες χώμα και νερό
κι έστησα όαση μες στον καιρό
ώσπου ήρθε νοτιάς και έσβησε το παλιό γραφτό,
σημάδι τ' όνειρο, μοίρα, στοιχειό.

Κι ήρθες στην έρημο φωτιά κι αρμύρα
κι από τα χέρια σου παλάτια πήρα
κι ήρθε σαν θάλασσα στην άδεια χώρα
και μες στα μάτια σου βουλιάζω τώρα,
πέρασε καιρός, δεν ξέχασα πόσο σ' αγαπώ.