Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2015

Της μοίρας υφαντό - Σαββέρια Μαργιολά





Της μοίρας μου το υφαντό 
στις κόρες των ματιών
ορίζοντας οι θύμησες
στις άκρη των χειλιών

Αχ στο χάδι του ψεύτη χρόνου
Μια πεταλούδα είναι η ζωή
Να την αγγίξω τόσο θέλω
Αιώνια θα 'ναι κι ακριβή στιγμή

Αστέρι σε αναζητώ 
Στης μνήμης το χορό
Βυθίζομαι στις σκέψεις μου
Και ψάχνω να σε βρω


Στον ουρανό - Μιλτιάδης Πασχαλίδης





Στον ουρανό θα χάθηκαν τα χρόνια,
Πατημασιές θηράματος στα χιόνια.

Εκεί θα προσμετρήθηκαν οι μέρες,
για μια παρτίδα φως με τους αιθέρες.

Ο ουρανός θησαύριζε τις νύχτες,
τοκίζοντας τους μαύρους ωροδείχτες,

και ρήμαζε τη χώρα των ονείρων
με τάγματα αγγέλων και μαρτύρων.

Στον ουρανό πληρώνουμε το νοίκι
Για μια ζωή που μόλις μας ανήκει,

Και λίγο λίγο δίνουμε το σώμα
Στον ουρανό, εικόνα, και στο χώμα.

Στον ουρανό γυρίζουμε τα μάτια
Για κάποια παιδικά μας μονοπάτια,

Κι αθροίζουμε πιο αίθριοι στο φως του
Σκοτάδια, προμηνύματα του αγνώστου.


Μαγική πόλη - Αρμός





Στην πόλη αυτή τη μαγική,

πώς έγινε έτσι το πρωί;
Πού πήγαν τόσες μουσικές,
πού πήγαν τόσα λόγια;

Κι εγώ τυφλός που τριγυρνά,
σε σπίτι που 'πιασε φωτιά,
ψάχνω για εξόδους μυστικές
και για κανάλια υπόγεια.

Και εσύ στον άνεμο φτερό,
να κοροϊδεύεις το καιρό
και όπου η ζωή σε βγάλει.
Ας ήταν να 'ρθεις τώρα εδώ,
στο γκρεμισμένο μου ουρανό
και να πετάξεις πάλι.

Στην πόλη αυτή τη μαγική,
πώς έγινε έτσι το πρωί;
Πού πήγαν τόσες Κυριακές,
πού πήγαν τόσοι φίλοι;

Από μια κίτρινη κλωστή,
κρεμιέται ο κόσμος και η ζωή,
κι εγώ κρεμιέμαι από το χτες
και απ' τα γλυκά σου χείλη.

Και εσύ στον άνεμο φτερό,
να κοροϊδεύεις το καιρό
και όπου η ζωή σε βγάλει.
Ας ήταν να 'ρθεις τώρα εδώ,
στο γκρεμισμένο μου ουρανό
και να πετάξεις πάλι.


Σκιές και χρώματα - Ελευθερία Αρβανιτάκη





Είναι κάτι αγάπες μου
που σηκώνω στις πλάτες μου, 
είναι χέρια που κράτησα
κράτα με 
σαν πουλάκια τ' άφησα.......

Είναι κάτι στον άνθρωπο
τρυφερό κι απάνθρωπο
και ο κόσμος παράξενος
γυάλινος 
σκοτεινός και διάφανος.......

Είν' ο κόσμος δύσκολη γραφή
όλο σβήνεται
κι αν δεν διαβαστεί με την αφή
τίποτα δε γίνεται.......

Είναι λύπες που ξέχασα
και χαρές που δεν έζησα, 
είναι χρόνια που φύγανε
μίλα μου 
πες μου που πήγανε...........
Είναι φίλοι που χάθηκαν
και φωνές που μου στάθηκαν, 
είναι μάτια που φίλησα 
μάτια μου 
κι από φως ξεχείλισα........

Είναι σπίτια που έχασα
και ποτέ δεν τα ξέχασα, 
ένα σχήμα που μπόρεσα
σώμα μου 
κι άλλα που δε χώρεσα.........
Είναι κάτι στον άνεμο
μυστικό και παράνομο
που τρελαίνει τα σώματα
πόνα τα 
με σκιές και χρώματα..........


Πόσο σε θέλω απόψε - Χατζής Κώστας





Η σφαίρα λάμπει ασήμι που απλώνει στον πλανήτη,
στα μάτια πέφτει πάχνη στο φως του αποσπερίτη,
ζευγάρια αγκαλιασμένα,πουλιά που τιτιβίζουν,
και τα δικά μου μάτια με δάκρυα πλημμυρίζουν.

Πόσο σε θέλω απόψε, αχ! πόσο, πόσο σε ζητώ,
καθώς η νύχτα ορμάει μεσ΄ στην ψυχή μου
που δε σ΄ έχω φως μου.

Η νύχτα σε ζητάει, σε θέλει η μοναξιά μου,
η νύχτα που σκορπάει στα χείλια την καρδιά μου,
θλιμμένο το φεγγάρι μου μοιάζει δακρυσμένο,
που αλλάζεις μαξιλάρι κι εγώ αργοπεθαίνω,
δεν έχει μέτρο ο χρόνος για να τον μετρήσω,
μετράει διπλά ο πόνος, εγώ κι α΄τός θα ζήσω.

Πόσο σε θέλω απόψε, αχ! πόσο, πόσο σε ζητώ,
καθώς η νύχτα ορμάει μεσ΄ στην ψυχή μου
που δε σ΄ έχω φως μου.

Μεγάλο θαύμα είναι το θαύμα αυτού του κόσμου,
μα όταν είσαι μόνος, μια κόλαση είναι φως μου,
να σε είχα εδώ παρέα, ν΄ ανθίσω, να γλυκάνω,
και μουσική ωραία ν΄ ακούγεται απ΄ το πιάνο,
εσύ που τόσο λείπεις στης νύχτας το τοπίο,
τον κόσμο αφήνεις άδειο, σκληρό, φτωχό και κρύο.

Πόσο σε θέλω απόψε, αχ! πόσο, πόσο σε ζητώ,
καθώς η νύχτα ορμάει μεσ΄ στην ψυχή μου
που δε σ΄ έχω φως μου


Ζήσε - Ελευθερία Αρβανιτάκη





Μπορεί να άλλαξες ματιά,
μπορεί να ντύνεσαι αλλιώς,
μα η μορφή δε με γελά
μέσα σου είσαι πάντα αυτός.
Αυτός που αγάπησα με μια
αυτός που έμεινα εκεί.
Κι αν με κοιτάζεις σοβαρά
μέσα σου τρέχει ένα παιδί

Ζήσε αυτό που μια φορά συμβαίνει!
Ζήσε αυτό το χτύπο που ανεβαίνει!
Τώρα και πλυμηρίζει όλο το σώμα
πάντα νικάμε στο τέλος εμείς
οι ευαίσθητοι της γης!

Κι αν είναι λίγη η χαρά,
κι αν είναι λίγος ο ουρανός,
κοίτα, ο άνθρωπος γυρνά
πάντα το βλέμμα προς το φως!
Κάνε την κίνηση λοιπόν
να γίνουν όλα αληθινά,
δες το μεγάλο μας κένο
πως το γεμίζει μια αγκαλιά!

Μπορεί να άλλαξες ματιά,
μπορεί να ντύνεσαι αλλιώς,
μα η μορφή δε με γελά
μέσα σου είσαι πάντα αυτός.
Κάνε την κίνηση λοιπόν
να γίνουν όλα αληθινά,
δες το μεγάλο μας κένο
πως το γεμίζει μια αγκαλιά!


Πες μου - Ελευθερία Αρβανιτάκη





Δε θέλω λόγια εγώ
σε ένα φάκελο κλειστό
χωρίς μια μυρωδιά
απ`τα δικά σου τα μαλλιά.
Δε θέλω γράμματα
να λένε πράγματα σκληρά
να λένε, ως εδώ εμείς οι δυο.

Δε θέλω λόγια εγώ
που δεν μπορώ να τα κοιτώ
θέλω να βλέπω το κορμί
που την αγάπη θ`αρνηθεί.
Αν θες να χωριστείς
να με κοιτάς και να το ζεις
ό,τι έχεις να μου πεις
εδώ να`ρθεις.

Πες μου, πες μου
πες πως θες να με νικάς
πως είσαι εντάξει,πως γελάς.
Πες μου,πες μου
πες πως θες να με νικάς
μα πρώτα
πες μου πώς μπορείς
ξεχνώντας με να ζεις.

Δε θέλω γράμματα
να περιγράφουν την καρδιά
να λεν πως κάποτε
αληθινά μ`αγάπησε.
Δε θέλω γράμματα
που να χωρίζουν σιωπηλά
ό,τι έχεις πες το εδώ
για να τ`ακούσουμε κι οι δυο........


Take Me To Church - Hozier Cover




My lover's got humour
She's the giggle at a funeral
Knows everybody's disapproval
I should've worshipped her sooner

If the heavens ever did speak
She's the last true mouthpiece
Every Sunday's getting more bleak
A fresh poison each week

"We were born sick," you heard them say it

My church offers no absolutes
She tells me, "Worship in the bedroom."
The only heaven I'll be sent to
Is when I'm alone with you

I was born sick
But I love it
Command me to be well
Aaay. Amen. Amen. Amen.

[Chorus 2x:]
Take me to church
I'll worship like a dog at the shrine of your lies
I'll tell you my sins and you can sharpen your knife
Offer me that deathless death
Good God, let me give you my life

If I'm a pagan of the good times
My lover's the sunlight
To keep the Goddess on my side
She demands a sacrifice

Drain the whole sea
Get something shiny
Something meaty for the main course
That's a fine-looking high horse
What you got in the stable?
We've a lot of starving faithful

That looks tasty
That looks plenty
This is hungry work

Take me to church
I'll worship like a dog at the shrine of your lies
I'll tell you my sins so you can sharpen your knife
Offer me my deathless death
Good God, let me give you my life

No Masters or Kings
When the Ritual begins
There is no sweeter innocence than our gentle sin

In the madness and soil of that sad earthly scene
Only then I am human
Only then I am clean
Ooh oh. Amen. Amen. Amen.

Take me to church
I'll worship like a dog at the shrine of your lies
I'll tell you my sins and you can sharpen your knife
Offer me that deathless death
Good God, let me give you my life



Fool no more - Peter Green




Yes, I've packed up my clothes

I'm moving away from your door
Lord, I've packed up my clothes
Said, I'm moving away from your door
I've been your fool for so long
Babe, I won't play that fool no more

I gave you all my money
I work as hard as I can
I came home early one morning
I found you with another man
Babe, I've packed up my clothes
I'm moving away from your door
Said, I've been your fool for so long
And lord, I won't play that fool no more


So good-bye baby
You don't even care
Yes, I had a love so strong for you
But you treat me so unfair
Said, I've packed up my clothes
I'm moving away from your door
You know, I've been your fool for so long
And babe, I won't play that fool no more


Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2015

Come back - Pearl Jam





If I keep holding out,... will the light shine through?
Under this broken roof,... it's only rain that I feel
I've been wishing out the days,... come back
I have been planning out,... all that I'd say to you
Since you slipped away,... know that I still remain true
I've been wishing out the days,...
Please say, that if you hadn't of gone now
I wouldn't have lost you another way
From wherever you are,... come back
And these days, they linger on
And in the night, as I'm waiting on
The real possibility I may meet you in my dream
I go to sleep
If I don't fall apart,.... will the memories stay clear?
So you had to go,..... and I had to remain here
But the strangest thing to date
So far away
And yet you feel so close
And I'm not gonna question it any other way
There must be an open door For you to Come back
And the days, they linger on
And every night, what I'm waiting for
Is the real possibility I may meet you in my dream
And sometimes you're there
And you're talking back to me
Come the morning I could swear you're next to me
And it's okay. It's okay. It's okay.
I'll be here Come back Come back
I'll be here Come back Come back
I'll be here Come back Come back


Προδομένη μου αγάπη - Γιοβάνα





Τα μεσάνυχτα που σμίγουνε οι ώρες
Προδομένη μου αγάπη
Τα μεσάνυχα που σμίγουν οι καρδιές μας
Προδομένη μου αγάπη
Νταν νταν νταν νταν σημαίνει
Νταν το τέλος της αγάπης

Δυο πουλιά δυο περιστέρια
ταξιδεύουνε μέσα στ' αστέρια

Τα μεσάνυχτα που είναι μακριά ο ήλιος
Προδομένη μου αγάπη
Τα μεσάνυχτα που είναι κοντά οι ζωές μας
Προδομένη μου αγάπη
Νταν νταν νταν νταν σημαίνει
Νταν το τέλος της αγάπης

Δυο πουλιά δυο περιστέρια
ταξιδεύουνε μέσα στ' αστέρια

Τα μεσάνυχτα θα σε περιμένω
Προδομένη μου αγάπη
Σαν θα φύγει το φεγγάρι στο σκοτάδι
Προδομένη μου αγάπη.


Ο γιος του φεγγαριού - Ελένη Δήμου





Το φεγγάρι πέφτει
μέσα στον καθρέφτη
Κι όπως το κοιτάζω 
πάνω του διαβάζω 
φοβερά μυστικά
Κι όπως το κοιτάζω 
μια ψυχή του τάζω 
μην τα πει πουθενά

Το φεγγάρι πέφτει στο σεντόνι
πώς φοβάμαι τώρα που 'μαι μόνη
Πέφτει στο κρεβάτι 
πού να κλείνω μάτι 
μεσα στις ενοχές
Πέφτει στο σεντόνι 
και το τσαλακώνει 
και βουλιάζω στο χτες

Εκεί ψηλά το φεγγάρι 
είδε πόσες φορές 
σ' είχα κάνει να κλαις 
και στο χρώσταγε χάρη 
τις παλιές σου πληγές 
έκανε προσευχές

Πέφτει το φεγγάρι...

Το φεγγάρι μες στο προσωπό μου
χθες το βράδυ μπήκες στ' όνειρό μου
Έκοψα το νήμα
και μου κάνεις σήμα 
να πληρώσω το κρίμα
Σ' έκανα το θύμα
κι όμως μ' ένα βήμα 
θα 'μαι πάρει το κύμα

Εκεί ψηλά το φεγγάρι 
είδε πόσες φορές 
σ' είχα κάνει να κλαις 
και στο χρώσταγε χάρη 
τις παλιές σου πληγές 
έκανε προσευχές

Πέφτει το φεγγάρι...

Το φεγγάρι πέφτει στα μαλλιά μου
έχεις γίνει τώρα η σκιά μου
Πόσα σου 'χω κάνει 
μια ζωή δε φτάνει
να πληρώνω για χτες
Πέφτει το φεγγάρι
πέφτει και το ζάρι 
που μετράει ενοχές

Εκεί ψηλά το φεγγάρι 
είδε πόσες φορές 
σ' είχα κάνει να κλαις 
και στο χρώσταγε χάρη 
τις παλιές σου πληγές 
έκανε προσευχές

Πέφτει το φεγγάρι...

Το φεγγάρι πέφτει στην πλατεία
τώρα περιμένει τιμωρία
όρκο θα σου δώσω 
πως θα μετανιώσω
που σε πλήγωσα τόσο
Πέφτει το φεγγάρι 
κι όπως με κοιτάζει 
να πληρώσω διατάζει



Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2015

Το δώρο - Ελένη Πέτα





Δε με τρομάζει που μεγάλωσα λες κι ήταν σ' ένα βράδυ
Αυτά που είχα όλα τα 'δωσα μ' ένα φιλί, ένα χάδι
Και τους τρελούς που με κατάλαβαν, αυτούς κρατάω μόνο
Γι' αυτούς το πιο σπουδαίο δώρο μου, να δουν να μεγαλώνω

Όχι κρυφά κι ούτε με ντόρο
Μα μ' ομορφιά σαν να 'ναι δώρο
Τα χρόνια που έζησα, τα έζησα όπως ήρθαν
Στις αναμνήσεις μου τα κράτησα όπως ήταν
Κι απ' όσα είπα δεν αλλάζω ούτε τόνο
Κι έκανα φίλο μου με τον καιρό το χρόνο

Δε με τρομάζουνε τα σύννεφα τα έμαθα, τα ξέρω
Ήρεμα που 'ναι όλα σήμερα που τόσο διαφέρω
Κι από τα πιο μεγάλα λάθη μου για ένα μετανιώνω
Που δεν κατάλαβα νωρίτερα τι είναι να μεγαλώνω

Όχι κρυφά κι ούτε με ντόρο
Μα μ' ομορφιά σαν να 'ναι δώρο
Τα χρόνια που έζησα, τα έζησα όπως ήρθαν
Στις αναμνήσεις μου τα κράτησα όπως ήταν
Κι απ' όσα είπα δεν αλλάζω ούτε τόνο
Κι έκανα φίλο μου με τον καιρό το χρόνο

Το χρόνο


Αγνάντεψα - Μίλτος Πασχαλίδης





Αγνάντεψα ψηλά πάνω απ’ τα χάγη
αντί στο χώμα εγώ χτίζω στην άμμο
άνοιξα πανιά για άλλα πελάγη
μα πριν να ξεκινήσω πέφτω χάμω

Γυμνός μέσα στου κόσμου τα μυστήρια
σαλεύω με κουδούνια κι αρμαθιές
γυρεύω στα μεγάλα δικαστήρια
αλήθειες μα κι αληθινές ψευτιές

Δεν μου ορίστηκε ποτέ αληθινό το πάθος
μυστήριο μέγα η ζωή και σχετικό το λάθος

Αγνάντεψα ψηλά και ονειρεύτηκα
τα χείλη σου επάνω στα δικά μου
τη γεύση του φιλιού ποτέ δεν γεύτηκα
δεν ήτανε αυτή η ζωή δικιά μου



Δεν ξέρω - Μήτσης & Αρβανιτάκη





Δεν ξέρω ποιος θεός τα μέσα μου παλεύει 
αν αγαπάει το φως αν κλαίει η αν χορεύει 
δεν ξέρω που με πας μα ξέρω που θα φτάσω
σε ποιο βαθύ γκρεμό την νύχτα 
θα γιορτάσω

δεν ξέρω τι θα πει να σώζεις την ψυχή σου
όμως γνωρίζω τι θα πει αυτή η αβάσταχτη σιωπή
που σκέπασε τον ουρανό την ώρα της φυγής σου

δεν είναι οι αντοχές σίδερα να τα λιώσω
δεν φτάνουν δυό ζωές αυτά που θες να δώσω
να φεύγω να πετώ αυτό μου πάει εμένα 

και να' χω για φτερά κύματα αγριεμένα





Ίσως - Κλεονίκη Δεμίρη





Ίσως μια μέρα σε ξαναβρώ
σ'ένα στιχάκι λυπητερό
σ'όνειρο γκρίζο, σε σκίτσο θαμπό
ίσως για λίγο σε ξαναδώ.

Ίσως και πάλι να ερωτευτούμε
σε παραμύθια ζωγραφιστά
ίσως σε θάλασσες να χαθούμε
σε μονοπάτια ονειρικά.

Μα πως να στο πω
το ίσως αυτό
δεν είναι αρκετό

Ίσως μια μέρα σε θυμηθώ
σε μια λεξούλα, σ'ένα λυγμό
σε τόπο ξένο, σ'άλλο ουρανό
ίσως για λίγο σε ξαναβρώ.

Ίσως και πάλι ν'αγαπηθούμε
μια νύχτα μόνο για μια φορά
ίσως και πάλι να ξεχαστούμε
και να χαθούμε σε μια αγκαλιά.

Μα πως να στο πω
το ίσως αυτό δεν είναι αρκετό
μα πως να στο πω
τα όνειρα θέλω
μαζί σου να ζω.


Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2015

Έτσι είναι ο Έλληναs - Βασίλης Παπακωνσταντίνου





Στις γειτονιές όταν βραδιάζει τα παιδιά
λένε τραγούδια σαν το κύμα λυπημένα
και ψιθυρίζουν προσευχές σε φυλαχτά
που έχουν πάντα στον λαιμό τους κρεμασμένα

Σαββατοκύριακα στης μπάλας το ρυθμό
βλέπουνε πράσινα τα κόκκινα φανάρια
σε μία θέση στην εξέδρα τον φτωχών
αναζητούνε την χαμένη υπερηφάνεια

Έτσι είναι ο Έλληνας και δεν φοβάται
τρελοί αγγέλοι πάνω του όταν κοιμάται
Έτσι είναι ο Έλληνας κι αν τον μπερδέψεις
να ξέρεις δύσκολα πολύ θα ξεμπερδέψεις

Στις παραλίες απόγευμα γυμνοί
η ζεστή αυτή μπορεί να σε τρελάνει
χωρίς να νοιάζονται για ότι κι αν συμβεί
ανακατεύουν της ψυχής τους το χαρμάνι

Ανεμοστρόβιλος φουρτούνες και βροχή
από νοτιάς το 'χει γυρίσει ντραμουντάνα
μ' αυτοί την πέφτουν σε μια ξέμπαρκη μικρή
και ας μην έχουνε στην τσέπη τους δεκάρα

Έτσι είναι ο Έλληνας και δεν φοβάται
τρελοί αγγέλοι πάνω του όταν κοιμάται
Έτσι είναι ο Έλληνας κι αν τον μπερδέψεις
να ξέρεις δύσκολα πολύ θα ξεμπερδέψεις