Νεράιδες - Δημήτρης Ζερβουδάκης

Τριγύρω μου χορεύουνε ολόλευκες νιφάδες

τον ύπνο μου επισκέπτονται παράξενες κυράδες

Νεράιδες του λευκού χιονιού, παλιές μου αγαπημένες

μα όταν στα μάτια τις κοιτώ φαντάζουν Θεέ μου ξένες

Αναρωτιέται το μυαλό και την καρδιά ρωτάει

πώς γίνεται και η ζωή το όνειρο απατάει

Χιόνιζε κάποτε παλιά, πάντα στα παραμύθια

μα γλίστρησε απ' τα χέρια μας και χάθηκε η αλήθεια

Χίλια φιλιά και μιαν αρχή

μες στην υγρή ματιά σου

μες στη σιωπή, γλυκιά πνοή 

τα τόσα μυστικά σου 

Τριγύρω μου χορεύουνε τα βήματα του κόσμου

κι απ' των ματιών σου τις πηγές ήρθα να κλέψω φως μου

Νεράιδες, κλέψτε μας κι εμάς, κλέψτε μας τα καμένα

σηκώστε μας σ' ένα χορό με τα φτερά ανοιγμένα

Αναρωτιέμαι πια κι εγώ κι εσένανε ρωτάω

νύχτες πώς ξελογιάζομαι, στ' όνειρο σεργιανάω

Νόμιζα πως στο πουθενά φωλιάζει η αλήθεια

μα χιόνισε, κι αρχίσαμε ξανά τα παραμύθια

Ζωή κλεμμένη - Ελευθερία Αρβανιτάκη

Ίσως εκείνο που ζητάς

εγώ να μην το έχω

κι απ' ό,τι ονειρεύτηκες

εγώ πολύ ν' απέχω.

Ίσως να μη σου φτάνω εγώ

γιατί πολλά ζητούσες

μα θα 'ταν όλα αλλιώτικα

αν λίγο μ' αγαπούσες.

Μη μ' αποφεύγεις μάτια μου

μη με κοιτάς σαν ξένη

ζωή που δε μοιράζεται

είναι ζωή κλεμμένη.

Ίσως να σε κρατάει εδώ

μονάχα η συνήθεια

μα όσα κι αν μου 'πες ψέμματα

σ' αγάπησα στ' αλήθεια

Κύμα το κύμα - Αρβανιτάκη Ελευθερία

Ελαφρώνει το σώμα, ο ύπνος ο αμέριμνος

και κοχύλια γεμίζει τώρα η έρημος.

Απροσδόκητα μπήκες στη σχισμή των ονείρων μου

και του αγγέλου το σώμα κουλουριάζεται γύρω μου.

Κύμα το κύμα η πέτρα λιώνει

του ονείρου η αύρα μας ενώνει.

Τρεμοπαίζει η σιωπή πριν χαθεί η σελήνη

και του αγγέλου τα δάκρυα ανεμώνες και κρίνοι.

Το παράδοξο θαύμα την ψυχή δυναμώνει

ένα όνειρο απλά πως μπορεί και μας σώνει.

Ολέ - λε - Δημήτρης Ζερβουδάκης

Την πόλη αυτή την έφτιαξα με ογδόντα πινελιές

τον ήλιο φώλιασα ψηλά στις φυλλωσιές

ο λόφος του Προφήτ’ Ηλιά σ’ ένα κοντάρι

στην πόλη μόλις που ξυπνά κρατάει το φανάρι

Ογδονταδύο προσευχές όσο να την αφήσεις

και μ’ ότι θέλεις διάλεξε πίσω της να γυρίσεις

Σήμερα τρύπωσα σε μυρμηγκιού τρυπούλα

και για μια χώρα άγνωστη κινάω την αυγούλα...

 

Ολέ λε λε...Ολέ λε λε

Ολέ λε λε...Ολέ λε λε

Αβάροι άποικοι και Βενετοί ιππότες

φωνές των αγοριών χτυπούν στους γέροντες τις πόρτες

Αέρηδες στριφογυρνάν σε κάμαρες του Ιούλη

στο μπράτσο μου τ’ αριστερό δένω σφιχτό μαντήλι

Η χώρα αυτή η άγνωστη φαίνεται να μακραίνει

μα όσο μακριά κι αν κατοικεί, ο πόθος τη μικραίνει

Ολε λε λε...Ολε λε λε

Ολε λε λε...Ολε λε λε

Σαν μια πετρούλα ξεκινώ και φτάνω χελιδόνι

σαν κύμα που τα παρατά και πάει να γίνει χιόνι

Αυλή και κήποι κρεμαστοί, τοίχοι από θυμάρι

και αύρα αφρικανικοί που μοιάζει με λιοντάρι

Τα πόδια μου ποδοβολούν στο άγριο ακρωτήρι

του άλλου κόσμου ειδοποιούν να μπουν στο πανηγύρι...

Ολέ λε λε...Ολε λε λε...

Ολέ λε λε...Ολε λε λε...

Κι όλα αρχίζουν αλλιώς - Ελευθερία Αρβανιτάκη

Σήμερα, σαν να 'μαι εσύ, ψυχή μου,

κράτα με όπως δε σ' έχουν κρατήσει ποτέ.

άκουσα να λέτε φωνές του ανέμου

τ' όνομά μου και μια προσευχή τρεις φορές.

Έφτασε ένα δάκρυ στων χειλιών την άκρη,

τρέχει στο αυλάκι απ' το πρώτο φιλί,

μέσα του είδα να τρέχεις και συ.

Μη με θυμάσαι αν δεν είσαι εδώ.

Δώσε μου σαν να 'σαι εδώ, ψυχή μου,

δώσε μου ό,τι δεν σου έχουν χαρίσει ποτέ.

Έφτασε ένα δάκρυ στων χειλιών την άκρη,

κι αν το χαμόγελο πέφτει στη γη,

με την ματιά της το παίρνει αυτή,

το ρίχνει εμπρός κι όλα αρχίζουν αλλιώς.

Λόγια της σιωπής - Ελένη Πέτα

Φύσηξε και πέταξε λόγια στο κατώφλι

άνεμος φτεράνεμος που δεν έχει όψη

Σήκωσε τα κύματα σκόρπισε συνθήματα

άλλαξε τους χάρτες μου τόσο ξαφνικά

Τα δικά μου λόγια έχουν κάτι απ το κύμα που παλεύει

Δες τα χέρια μου πως κάνουν

δες ψηλά τις λέξεις φτάνουν

τα δικά μου λόγια...

Τα δικά μου λόγια...

Δες τα χέρια μου πως μπλέκουν

νήμα οι σκέψεις πως το πλέκουν

τα δικά μου λόγια

Λόγια της σιωπής

Του φεγγαριού - Παντελής Θαλασσινός

Δεν το μπορείς του φεγγαριού

να βρεις ένα ψεγάδι

γιατί σκορπά την ομορφιά

στην πλάση κάθε βράδυ

Ζηλεύγω του, του φεγγαριού

που πάντα σεργιανίζει

γιατί θωρεί την π' αγαπώ

τη νύχτα σαν πορίζει

Σαν θα περνάς την πόρτα της

φεγγάρι μου σταμάτα

χαιρέτα μου την,κι ύστερα

συνέχισε τη στράτα

χαιρέτα μου τη, κι ύστερα

συνέχισε τη στράτα.

Ήλιε μου παραγγέλνω σου

να γοργοβασιλέψεις

μην, το φεγγάρι, δεις αυγή

γιατί δα ντου ζηλέψεις

Φεγγάρι μου ουρανόστρατο

χαμήλωσε μια στάξη

να φέγγει, η αγάπη μου

στο σπίτι τζη να φτάξει.

Σαν θα περνάς την πόρτα της

φεγγάρι μου θυμήσου

πόσες βραδιές περάσαμε

αυτή κι εγώ μαζί σου

πόσες βραδιές περάσαμε

αυτή κι εγώ μαζί σου.

Σαν θα περνάς την πόρτα της

φεγγάρι μου θυμήσου

πόσες βραδιές περάσαμε

αυτή κι εγώ μαζί σου

πόσες βραδιές περάσαμε

αυτή κι εγώ μαζί σου.

Η Νεράιδα - Δημήτρης Υφαντής

Τύλιξα στον κόρφο μου μανουσάκια του βουνού, 

να στα ρίξω στα μαλλιά.

Έκρυψα τον πόνο μου στο τραγούδι του αηδονιού, 

να σου αγγίξει την καρδιά.

Πνίγηκαν τα λόγια μου, 

τα μάτια μου στην γη χαμηλώνουνε δειλά.

Πέρασες τα δάχτυλα, 

να χτενίσεις τα μαλλιά και τα τίναξες ψηλά. 

Λούστηκες με φως, 

αλήθεια δεν ξανάδα τόση ομορφιά, 

Καλημέρα σου Νεράιδα.

Στην ποδιά σου κόκκινο, 

ένα ρόδι ακουμπώ, σαν τα χείλη σου μικρή. 

Αυγουστιάτικο πρωινό, 

να θυμάσαι θα 'μαι εδώ, αν σε φέρει η βροχή.

Το βαλς της βροχής - Νίκη Φραγκούλη

Πόσο σου μοιάζει η βροχή

όταν κλαις τόσα λες στη σιωπή μου

πόσο πονάει η πληγή

όταν φταις θες δε θες στη ψυχή μου

Όσα σκοτάδια κι αν βρω

μου αρκεί να’σαι εκεί στο λυγμό μου

όσα μου λάθη ποθώ είσαι εσύ

μόνο εσύ στο μυαλό μου

Είσαι της νύχτας το φως

σαν κοιτάς και ζητάς το φιλί μου

είσαι ένας άλλος Θεός

μ’αγαπάς και γεμίζει η ζωή μου

Θέλω απόψε πολύ να σου πω

σ’ αγαπώ να σε νιώσω

τέλος μου είσαι κι αρχή 

στη φωτιά την καρδιά μου θα λιώσω

Έτσι θα γίνει - Χριστίνα Γκόλια

Έτσι θα γίνει, σαν ένα φως που σβήνει

όλα θα φαίνονται σαν ξαφνικά

θα` σαι χαμένος και στη ζωή σου ξένος

όλος ο κόσμος σου μες στη φωτιά.

Όλα σε μια γραμμή

ίδια η αφορμή

σαν ένα πράγμα γέλιο και τραύμα

μία η διαδρομή.

Το κλάμα κι η χαρά

καμία διαφορά

το ίδιο σώμα που αλλάζει χρώμα

στο φως και στη σκιά.

Θα ψάχνεις λέξεις το χρόνο να ξεμπλέξεις

κόμπος τα χέρια σου σαν προσευχή

θα` σαι στη μέση, ο φόβος θα σε δέσει

θα βλέπεις τέλος και θα` ναι αρχή.

Όλα δικά σου - Αδριανός Νόνης

Ρώτησα αν είν' τα μάτια σου βαθειά

και αν μπορούν να με κοιτάνε

γιατί είν' τα λάθη μου πολλά και με πονάνε

έρχονται και πάνε

σαν επιβάτες που ταξίδεψαν

χωρίς προορισμό

Κι ήρθες και άνοιξες εκεί

που εγώ συνέχεια σφραγίζω

και μπήκε ήλιος μες το σπίτι μου το γκρίζο

τώρα πια νομίζω

πως είν' τα μάτια σου σαν πέλαγα βαθειά

Να 'σαι κοντά μου 

να μ' αγαπάς

θα 'μαι κοντά σου

όλα δικά σου

Ρώτησα αν είναι ψεύτικη η καρδιά

που μου μιλάει με αγάπη

γιατί είν' τα ψέματα καρφί κι η αγάπη δάκρυ

πώς να δω την άκρη

που άλλη δύναμη δεν έχω

για να ψάξω να τη βρω

Μα ήρθες και άνοιξες εκεί

που εγώ συνέχεια σφραγίζω

και μπήκε ήλιος μες το σπίτι μου το γκρίζο

τώρα πια νομίζω

πως έψαχνα πάντα εσένα στη ζωή

Η μουσική της ψυχής - Χριστίνα Γκόλια

Όταν σε είδα για πρώτη φορά

Ήταν λουσμένα με φως τα μαλλιά

Και εμφανίστηκες στον ουρανό

Με αποχρώσεις γαλάζιου φωτός.

Σε ξαναείδα ένα γκρίζο πρωί

Που χε παγώσει πολύ η ψύχη

Και συ με πήρες γλυκά αγκαλιά

Αχ πως χτυπούσε η δική σου καρδιά!

Αυτός ο χτύπος της καρδιάς

Που με δονούσε απαλά

Είχε θεσπέσια μουσική

Γιατί την έγραψε η ψύχη!

Και έμεινα τότε εγώ να κοιτώ

Αυτό το βλέμμα το μοναδικό

Που αν και πέρασε τόσα πολλά

Δεν απόψε στιγμή αγαπά!

Φίλαυτο θα σε ονομάσω εγώ

Αγάπη χρώμα και μπλε ουρανό

Βάλσαμο της πονεμένης ψυχής

Μια αχτίδα του ηλίου ζέστη.

Άγριο ποτάμι - Καλλιοπη Βέττα & Μάριος Φραγκούλης

Κυλάω σαν άγριο ποτάμι

που αιώνες τη θάλασσα ψάχνει

στο απύθμενο εκείνο το μπλε της να χαθεί.

Στις όχθες σου εγώ σαν καλάμι

μουσκεύω στης μέρας την πάχνη

κι η ρίζα μου θέλει με σένα να ενωθεί.

Απόψε στο ρεύμα μου μπαίνεις

στης ζωής το μακρύ το ταξίδι

να σε πάρω στο δρόμο χωρίς επιστροφή.

Μαζί σου η ζωή μου αλλάζει

και τίποτα ίδιο δεν μοιάζει

μαζί θα κυλάμε,για πάντοτε μαζί.

Απόψε στο ρεύμα σου μπαίνω

στης ζωής το μακρύ το ταξίδι

να με πάρεις στο δρόμο χωρίς επιστροφή.

Μαζί σου η ροή μου αλλάζει

και τίποτε ίδιο δεν μοιάζει

μαζί θα κυλάμε,για πάντοτε μαζί.

Φύλλα ξερά τα ονειρά μου

τα πλένει ο βοριάς και η αλμύρα

και τα καίει τη μέρα στις φλόγες του ο νοτιάς.

Να μη φοβηθείς τα νερά μου

αυτή είναι η δική μου μοίρα

το άγριο ποτάμι να είμαι της καρδιάς.

Απόψε στο ρεύμα μου μπαίνεις

στης ζωής το μακρύ το ταξίδι

να σε πάρω στο δρόμο χωρίς επιστροφή.

Μαζί σου η ροή μου αλλάζει

και τίποτε ίδιο δεν μοιάζει

μαζί θα κυλάμε,για πάντοτε μαζί.

Αποκλείεται - Τόλης Βοσκόπουλος

Αποκλείεται σου είπα, αποκλείεται σου λέω

να `ρθει μέρα που να σ’ αγαπώ πιο λίγο

τη ψυχή μου θα σου δώσω, στο φιλί το τελευταίο

Αποκλείεται να φύγω, αποκλείεται σου λέω

Ανησυχείς μήπως σ’ αφήσω και με κοιτάς με ύφος μελαγχολικό

Τι θες λοιπόν να σ’ απαντήσω αν τα ποτάμια πάνε πίσω

θα πάψω εγώ να σ’ αγαπώ

Αποκλείεται σου είπα...

Ποια είναι που θα κερδίσει

τον εαυτό μου που τον κέρδισες εσύ

αν βγει ο ήλιος απ τη Δύση, τότε η καρδιά μου θα σ’ αφήσει

μα τη καρδιά μου θα μισεί

Αποκλείεται...

Ο ήλιος βγαίνει μεσ' τα μάτια σου - Τζένη Βάνου

Ο ήλιος βγαίνει μεσ’ τα μάτια σου

λάμπουν στα μάτια σου τ’ αστέρια

και μεσ’ τα χέρια μου τα χέρια σου

δυο τρομαγμένα περιστέρια

Σ’ αγαπώ σ’ αγαπώ σ’ αγαπώ

η αγάπη αυτή με πεθαίνει

Σ’ αγαπώ σ’ αγαπώ σ’ αγαπώ

η αγάπη αυτή μ’ ανασταίνει

Η νύκτα έρχεται στο βλέμμα σου

στα βλέφαρά σου η μέρα γέρνει

μια λέξη σου μου δίνει τη ζωή

μια σου λέξη μου την παίρνει

Σ’ αγαπώ σ’ αγαπώ σ’ αγαπώ

η αγάπη αυτή με πεθαίνει

Σ’ αγαπώ σ’ αγαπώ σ’ αγαπώ

η αγάπη αυτή μ’ ανασταίνει

Να μη σε δω ποτέ να κλάψεις - Αλέκα Κανελλίδου

Εγώ θα κόβω το σκοτάδι να σου το κάνω χάδι,

να σε γλιτώσω απ' της νύχτας σου την τρέλα.

Σαν φωτογράφος θα σου λέω "χαμογέλα"

κι ό,τι σε πρόδωσε εδώ να το προδώσεις

κι ό,τι σε πλήγωσε εδώ να το πληγώσεις

κι ό,τι σε πίκρανε εδώ να το πετάξεις,

μες στη φωτιά που θα μ' ανάψεις

να μη σε δω ποτέ να κλάψεις.

Εγώ θα κλέβω το φεγγάρι που το 'χεις μαξιλάρι

κι όλες οι λέξεις μου θα σου φωνάζουν "έλα",

σαν φωτογράφος θα σου λέω "χαμογέλα"

κι ό,τι σε πρόδωσε εδώ να το προδώσεις

κι ό,τι σε πλήγωσε εδώ να το πληγώσεις

κι ό,τι σε πίκρανε εδώ να το πετάξεις,

μες στη φωτιά που θα μ' ανάψεις

να μη σε δω ποτέ να κλάψεις.

Αλλιώτικος νόμος - Αλέκα Κανελλίδου

Σινεμά και καφέ και τσιγάρο Σαντέ

κι η φωνή σου βραχνή απ' το βήχα

μου γκρινιάζεις γιατί δεν ειν' αύριο γιορτή

ν' αλητέψουμε όλη τη νύχτα

Σε φιλώ απαλά δε σε βλέπω καλά

μες στο μαύρο παλτό σου χαμένος

αμφιβάλλεις ρωτάς πες μου αν μ' αγαπάς

απ' τον πόνο στα δυο διπλωμένος

Δε μας θέλει η ζωή μα τη θέλουμε εμείς

και ο έρωτας κλείνει το δρόμο

που να πας δεν περνάς μη δακρύζεις για μας

εμείς έχουμε αλλιώτικο νόμο

εμείς έχουμε αλλιώτικο νόμο

εμείς έχουμε αλλιώτικο νόμο

εμείς έχουμε αλλιώτικο νόμο

Το κεφάλι σκυφτό και το βλέμμα καυτό

με μπερδεύει μου λες η δουλειά σου

τι θα πει τραγουδώ και που ξέρω εγώ

τόσο κόσμο που έχεις κοντά σου

Περπατάμε αγκαζέ σ' αγαπάω χαζέ

χίλια χάδια κρατάει μια βόλτα

δως μου ένα φιλί έχω ζάλη φρικτή

να το σπίτι μου σπρώξε την πόρτα

Δε μας θέλει η ζωή μα τη θέλουμε εμείς

και ο έρωτας κλείνει το δρόμο

που να πας δεν περνάς μη δακρύζεις για μας

εμείς έχουμε αλλιώτικο νόμο

εμείς έχουμε αλλιώτικο νόμο

εμείς έχουμε αλλιώτικο νόμο

εμείς έχουμε αλλιώτικο νόμο

Τσάι γιασεμιού - Ανδριάνα Μπάμπαλη & Κωστής Μαραβέγιας

Σου `φερνα στρείδια απ' το ασπρονήσι, 

σου `φτιαχνα τσάι γιασεμιού, 

Μα εσένα σ' είχαν συνηθίσει

σε φασολάδες και τουρλού.

Πάω πίσω λοιπόν στη μαμά μου, 

στην κάμαρά μου την παιδική, 

μήπως βρω το χρυσό πρίγκηπά μου

που τον εψάχνω εδώ και μια ζωή.

Πρόσεχες πάντα στα πλακάκια

κάθε σκουπίδι και λεκέ, 

και είχα στο βάζο λουλουδάκια

που δεν τα πρόσεξες ποτέ.

Πάω πίσω λοιπόν στη μαμά μου, 

στην κάμαρά μου την παιδική, 

μήπως βρω το χρυσό πρίγκηπά μου

που τον εψάχνω εδώ και μια ζωή.

Μια ευκαιρία τελευταία

που είχε απομείνει πια για μας, 

κι αυτή την έχασες μοιραία

για να μη χάσεις ένα ματς.

Πάω πίσω λοιπόν στη μαμά μου, 

στην κάμαρά μου την παιδική, 

μήπως βρω το χρυσό πρίγκηπά μου

που τον εψάχνω εδώ και μια ζωή. 

Κι όταν μπω στα γαλάζια σεντόνια, 

ο πρίγκηπάς μου θα είναι εκεί, 

θα φοράει τη δικιά σου κολόνια

και θα φιλάει, όπως φιλάς εσύ, 

όπως φιλάς εσύ, όπως φιλάς εσύ.

Μια άλλη ευτυχία - Μαρίζα Ρίζου

Πόσο ακόμα να ελπίζω πως κάτι θα γίνει μαγικό

Δε θα σ' αφήσω να ορίζεις για μένα καλό και κακό

Τα σημαίνοντα ίδια, φωτεινά σα στολίδια μας φέρνουν κοντά

Σημαινόμενα άλλα, σκοτεινά μες στη ντάλα μας χωρίζουν ξανά

Δε συμφωνούμε ποτέ κι όσο πάει φεύγεις πιο μακριά

Ίσως να δεις πως δεν είμαι καθρέφτης σου όπως παλιά

Έχεις άλλη ματιά, στη ζωή, στα λεφτά, σ' ό,τι έχει αξία

Χάσμα άγριο, τρελό. Είσαι εκεί, κι είμαι εδώ, ζούμε άλλη ευτυχία

Άγνωστες λέξεις σου δίνω να παίξεις και να τις σκεφτείς

Αν καταλάβεις ποτέ τι σημαίνουν να 'ρθεις να με βρεις

Δεν υπάρχει ελπίδα κι απ' την πλάτη μου πήδα, μη μου κρύβεις το φως

Σ' αγαπάω, δε σ' αντέχω. Θα γελάω, μα θ' απέχω, τώρα είμαι αλλιώς

I Love You - Sarah Mclachlan

I have a smile
stretched from ear to ear
to see you walking down the road

we meet at the lights
I stare for a while
the world around us disappears

just you and me
on my island of hope
a breath between us could be miles

let me surround you
my sea to your shore
let me be the calm you seek

oh and every time I'm close to you
there's too much I can't say
and you just walk away

and I forgot
to tell you
I love you
and the night's
too long
and cold here
without you 
I grieve in my condition
for I cannot find the words to say I need you so

oh and every time I'm close to you
there's too much I can't say
and you just walk away

and I forgot
to tell you
I love you
and the night's
too long
and cold here
without you

Μόνο μαζί σου - Ηλίας Βρεττός

Ένα σεντόνι τα μαλλιά σου με σκεπάζουν

Και η ανάσα σου στο στήθος φυλαχτό μου

Να μην φοβάσαι της αγάπες που τρομάζουν

Το παραμύθι σου θα είναι και δικό μου.

Χέρι με χέρι οι καρδιές ξέρουν το δρόμο

Και μη σκεφτείς που καταλήγει το ταξίδι

Κράτα γερά και έλα πιάσε με απ' τον ώμο

Εκεί που θες να πας έχουμε φτάσει ήδη.

Μόνο μαζί μπορώ να ονειρεύομαι

Να σε παιδεύω με αγάπη να παιδεύομαι

Μέσα απ' τα μάτια σου το κόσμο αλλιώς να βλέπω

Ζωή δεν έχω εγώ ζωή μου αν δεν σε έχω.

Μόνο μαζί σου μπορώ να ονειρεύομαι

Τρέλα η αγάπη και μαζί να δραπετεύουμε

Γλύκα ο ύπνος να σε παίρνει αγκαλιά μου

Μόνο μαζί σου ονειρεύομαι καρδιά μου.

Κι όταν το δάκρυ μου το γέλιο σου σκεπάσει

Μες τα αδιέξοδα στενά μου μονοπάτια

Κάνε στην άκρη ο καημός να προσπεράσει

Κάνε τα δάκρυα αγάπης σκαλοπάτια.

Μόνο μαζί μπορώ να ονειρεύομαι

Να σε παιδεύω με αγάπη να παιδεύομαι

Μέσα απ' τα μάτια σου το κόσμο αλλιώς να βλέπω

Ζωή δεν έχω εγώ ζωή μου αν δεν σε έχω.

Μόνο μαζί σου μπορώ να ονειρεύομαι

Τρέλα η αγάπη και μαζί να δραπετεύουμε

Γλύκα ο ύπνος να σε παίρνει αγκαλιά μου

Μόνο μαζί σου ονειρεύομαι καρδιά μου.